Ben de kullandım bir süre. Ancak yan etki olarak daralma,ishal,çarpıntı vs. vardı. Bence ağır bir sorun (hastalık) yoksa kullanılmaması gerekir. Ben hastalığımı (rahatsızlığımı) ormandaki bir evde (dağ evi) 6 ay yaşayarak aştım. imkanınız varsa kendinizi dağa ya da denize vurun. Gerçekten iyi oluyor.
Not: Tekrar şehre döndüğümde bayağı bir şaşırmıştım.
Soruna göre değişir. Mutlu bir hayatın varken ani sarsıcı olaylarla depresyona girdiysen işe yarar.
Yalnız yıllardır süregelen moral bozukluğu, bitkinliğin çözümü yok. ilaçlar süreci daha da zor hale getirebiliyor hatta. Klişe gelecek ama bu tip hastaların ilaca değil sevgiye ihtiyaçları var.
Bir de deliliğe yakın (deli değil, özellikle altını çizeyim.) olan psikolojik sorunlar var ki onlarda ilaç şart. Ama tedavi için değil. Yatışmaları için ve etrafındaki insanların da psikolojilerini bozmamaları için. Bunlarda tedavi bir yere kadar mümkün. Tamamen iyileşmeseler de günlük hayata adapte olacak seviyeye geliyorlar.
yaklaşık 5 senedir ilaç kullanıyorum. ilaç ve terapi sürecim aynı zamanda devam ediyor. ilaçlar işe yarıyor yaramasına da vücudumdaki organlara zarar veriyor. siz siz olun bu illete bulaşmayın!
Annemde kullandı fakat bıraktıktan sonra iyi oldu. Kullanırken o değil ben daha çok yıprandım aslında. Psikiyatrik ilaçlar direk iyi gelmez deneme yanılma yoluyla bulursun iyi gelen ilacı.
paso uyutan haplar veriyorlar ve uyutuyorlar. kardeşime ilaç verdiler çocuk zombiye döndü. gece 3 e kadar oturup 7 kalkıp işe doğru yola çıkan adam şimdi 10 gibi esneyip 11 de kafayı güm diye gömüyor. o değil iş yerinde de uyuyor. adamın hastalığı ilerlemesin toplumsal hayatta kopmasın dedik ee gene koptu. ne anladım ben o işteN?
