bazen tamamen genetiktir, bazen nörolojiktir. ( mesela şizofreni çok genetik bir şey aslında) bazıları da çevredir.
ancak her hastalığın beyinde bir karşılığı olduğu için millet gidip ruhu falan incelemiyor. bu yüzden gerek psikiyatri gerek psikoloji bilimdir.
hatta ahlaki yargılar bile beynin belli bölgesine aittir. kafasına demir girip çıkmış biri hayatta kalmış ama bütün ahlaki kazanımlarını yitirmişti.
yani sizin o sözel gördüğünüz şeyler bile beyinde görülüyor. hatta bir ara nöroteoloji diye bir alan kuruldu bunlar mistik şeyler yaşarken beyinlerinin hangi bölgesi çalışıyor diye bakıldı.
yani demem o ki hepsi nörolojiktir fakat hepsi o kadar ileri seviyede değildir. zaten ileri seviyedeki hastalıkları ilaçsız tedavi edemezsin. yani bir psikanlizci gidip şizofreni bilinçaltına inerek tedavi falan edemez mecbur ilaç vereceksin ki bunları ilaçla bile tedavi tam edemiyorlar.
bence bunlardır. nöroloji geliştikçe insanların neden suç işlediğini bile tespit edip önleyebiliriz. hele genetiği çözersek bir çok şizofreniyi teşhis edip daha hastalık başlamadan ortadan kaldırabiliriz.
tabi bu işle ilgilenen apilerimiz yapacak bunu.
çevre kaynaklı hastalıklar travmatik olmadığı sürece öyle çok ahım şahım değildir. nörolojik hastalıklar fenadır. gözlemlerim bunlar teşekkürler.
Her insan temel bir dayanağa ihtiyaç duyar bu küçük yaşlarda sosyal bağlanma kuramıyla açıklanır küçük yaşta birey birilerine bağlanma ihtiyacı duyar bu aileden biri olur genelde bu rol için anne biçilmiş kaftandır eğer bu bağlanma gereği gibi gerçekleşmezse bilinç altında eksiklik ve kaygı oluşturur buda ileri yaşlarda kişiye kendine güvenememe, pasif kalma gibi etkilere yol açar.ilerleyen yaşlarda bu bağlanma şekil değiştirir bireylere bağlanmanın yanında kişi artık bir amaca bağlanma ihtiyacı duyar.Bu bir inanç olabilir bir ideoloji olabilir veya bir kariyer hedefi olabilir.Hedeflediği şey her neyse ona ulaşmak onu gerçekleştirmek ister ve bu durum onun yeni dayanağı olur hedeflediği şeye ulaştığı zaman yeni hedefler koymalıdır sürekli bilinç altında bir amacı bir ideali olmalıdır.Bu konuda benim en beğendiğim örnek Tarihçilerin Kutbu Halil inalcık'tır kendisi 100 yaşında öldü ve o yaştayken bile yazmaya devam ettiği 4 kitabı vardı yarıda kalan onun hedefi amacı üretmek ve öğretmekti en büyük dayanağı oydu buda ona güçlü bir psikolojik dayanak oldu.
şöyle bir şey öğrendim:
travmalar genlerle aktarılabilirmiş.
Atlanta’daki Emory Tıp Fakültesi’nde fareler üzerinde yapılan bir araştırmada edinilmiş travmatik ve stresli deneyimlerin DNA’da oluşan kimyasal değişimler yolu ile aktarılabildiği sonucuna varılmıştır.Bu deneyler deneyimlerle beraber kaygı ve travmatik stres bozukluklarının da biyolojik olarak aktarımı için bir kanıt olabilirmiş.
biraz daha spekülatif olacaksak da sanayileşmiş toplum en büyük sebep. insan doğasının kaotik şehir düzeni ve bu kadar komplike bir dünyaya uygun olmadığını düşünüyorum. töre vs. bir kenara bırakırsak akıl sağlığı sorunu olmayanlar kırsalda yaşayanlardır.
avrupa'da akdeniz kıyılarında yaşayanların, güney italya, ispanya, yunanistan(evet bizde ege kiyilari) mutluluğu ve rahatlığı tesadüf mü sandınız?
bok varmış gibi çok düşünmek. olduysa oldu, olmadıysa olmadı ne düşünüp takıyosun kafana? koy götüne rahvan gitsin, gitmiyorsa vur bi tepik yuvarlansın gitsin.
