ilk haftalarda pek bir etkisini göremezsiniz. hatta kendime eziyet ediyorum der bırakmaya çalışırsınız. ama bir ay kadar sonra yavaş yavaş rahatladığınızı hissedersiniz. kötü olaylar moralinizi eskisi kadar bozmuyordur artık.
zedprexten sonra kullandığım ikinci ilaç olup antidepresanlarin bir halta yaramadigina emin olduğum ilactir. saflastirir,iştah kapatır. kullanmayiniz.
ise yaradigini söyleyenlere de kanmayiniz. hep plasebo etkisi.
6 sene boyunca envai çeşidini denediğim antidepresanların ilkidir, ilk göz ağrımdır. bir cipralex olamaz, bir paxeranın yanından bile geçemez. ama lustrale bin basar.
hayatın oynadığı küçük oyunların ağır geldiği zamanlarda biraz mola diyerek oturulan sandalye gibi. sana bitecek bak bu da geçecek diyerek saçını okşayan anne eli gibi. kendini kandırdığını bile bile kanmaya ihtiyacın olduğu zamanlardaki sihirbaz gibi. öyle.
2000'li yılların moda hastalığı olan şizofreni ve depresyon nun en favori ilacıdır. şahsen benimde doktor tavsiyesi ile uzun zaman kullanmışlığım vardır yan etkilerinden biri olarak bırakıldığın da bütün etkilerin geri gelmesi gibi bir durumu var. yani ilacı kullandıkça iyisiniz ama ilacı bıraktıktan sonra aynı şeyler devam etmektedir hatta şiddetini arttırdığını bile söyleyebilirim. buna sanırım sürekli tedavi durumu denmektedir yada sürekli ilacı tüketim durumu.
herhangi bir konuda ya da olay üzerinde odaklanmayı imkansızlaştırmasa bile oldukça zorlaştıran ilaç. belki kafayı takmamayı bu şekilde sağlıyor bilmiyorum etki şeklini ama ilk kullanımdan sonra ilaca alıştığınız döneme kadar geçen bu zamanda yaptığınız iş zihinsel olarak dikkat gerektiriyorsa çalışmakta zor.
1 ay kullandiktan sonra ise yaramadigini soyledigim doktorum dozu iki katina cikardi ve ben ilk kez olume bu kadar yaklastigimi hissettim. dozu artirdigi gunun gecesi birdenbire uyandim. korkunc bir bas donmesi, terleme ve mide bulantisi ile banyoya dogru adim attim. banyoya girdigim anda yere yigildim ve hersey donmeye basladi etrafimda. ayaga kalkmayi birakin, omurgam yokmus gibi dogrulamiyorum, adeta bir yigin halinde kalakaldim. elimi kuvete atip kendimi cekmeyi basardim ve felaket bir sekilde kusmaya basladim. kesinlikle bunun ilacla alakasi oldugunu falan dusunmuyordum o esnada. cok zayif bir ihtimal olarak aksam uzeri yedigim yemekten dolayi bir gida zehirlenmesi oldugunu dusunuyorum ama disarda falan da yememistim isin ilginc tarafi. ertesi gun tesadufen gazetede rastladigim "seratonin zehirlenmesi" haberini okuyunca kafamda simsekler cakti adeta ve yasadigimin bu olduguna kesin kanaat getirdim cunku uyku sorunu sebebiyle bitkisel bir cay da iciyordum o siralar. fakat bunlarin karistirilmamasi gerektigini bilmiyordum acikcasi. sonunda, ilaci kullanmayi doktorumun onayini da alarak biraktim. fakat hangisi daha felaketti diye soracak olursaniz karar veremiyorum. biraktiktan sonra yasanilan yoksunluk(withdrawal) hali o kadar sancili gecti ki, hemen hergun bunu yazan doktora kufrettim. titreme krizleri mi istersiniz, gecenin bir yarisi kusmalar mi, elini kaldiracak dermani bulamamak mi, ne arasaniz vardi bu surecte. demem o ki, kullanmayin canlar. bir aylik kullanimdan sonra bu hale getiriyorsa bu zehir bir insani, uzun vadeli kullaniminda nasil etkileri olur dusunemiyorum bile.
