hrant dink'in ölüm yıldönümünde üzüntümden dolayı yazdığım şiirdir.
--spoiler--
bir adam vardı kimsenin iplemediği,
aslında vardı onun bir alt kimliği
onu da bazıları fırsata çevirdi,
ünlü oldu birden ayakkabı deliği.
herkes hrant oldu, herkes ermeni,
binlerce kişi kansız olmayı seçti,
dik durana ırkçı ve faşist dendi,
utanılacak bir şey mi türk kimliği.
varsın bizler ırkçı faşist olalım,
yeter ki bozulmadan dimdik duralım,
ogün de bugün de vatanını satanın,
bu kahpece oyunlarını bozalım.
yoktu bu kansızlar katledilirken türkler,
onlar hiç bizden olmadı hep ermeniydiler,
hangisini sayayım, hepsi de yezidiler,
biz düşelim diye hep fırsat gözlediler.
fayda gelmez bu millete bunlardan,
geri durmazlar türk'e düşman olmaktan,
olmaz dost ermeniden kürtten farstan,
ne de ayakkabısı delik hrant'tan.
--spoiler--
hrant ne zaman sabiha gökcen'le ilgili gerçekleri aktardı o zaman düşman oldular.
sabiha gökcen de ermeni kökenlidir.
derken bir de üzerine o ünlü pis türk kanı adlı yazısını yazdı.
bir türk olarak sakince okuduğumda ermenilere daha çok geçirdiği bir yazıydı.
yazık oldu büyük bir değerdi.
burada çoluk cocukla tartışılacak bir adam değil.
türk edebiyatı birde gelişmemiş diyorlar protest sanayici bunu çürütmüştür.
anasını sikeyim hüngür hüngür ağladım zekana sağlık şair kardeş. eline yüreğine götüne sağlık kardeşim. 10 üzerinden 10.
