eski tasarımın günden güne hayatımızdan silinmeye çalışmasına duyarsız kalamayarak yazdığım şiirdir.
eskiye ait her şey güzel, her şey halis,
sözlüğe girince yeni tasarım çıkıyor ne iş?
mecbur muyuz o saçma ekrana etme bizi hapis,
eski tasarım candır, yenisi ise bir iblis.
bana ne senin alacağın reklamdan paradan,
sorar sana bunun hesabını yüce yaradan,
yıllardır yazıyoruz beş kuruş almadan,
ona müdahale etme bari sövdürme ardından.
zaten teknolojiye yoktur pek ilgimiz,
orta yaşı geçtik çoktan bulunmaz dengimiz,
kurcalama fazla evlat bozulmasın aramız,
eski tasarımcılar sözlük kursak burayı bozarız.
ekşideki antik de böyle böyle gitti,
bağırdık, çağırdık ama elimizden ne geldi,
sedet de böyle böyle yeni tasarıma geçti.
yağma yok pabuç pahalı artık zall efendi,
git sözlükspotla oyna orda et kendini tatmin
alışkanlıklarından vazgeçmez yiğit dediğin,
eski tasarımı yedirmeyiz var mı lan diyeceğin,
unutma ki sekiz yıldır bu sayede indirdin.
burasını kurduğundan daha toy bir oğlandın,
eski tasarım ekmeğini yiyerek enseyi kalınladın,
şimdi bu yaptığınla aslını inkar ettin,
vahşi kapitalizmin dişlisinde sen de eridin.
zall oğlan duy beni yaptığın faşistliktir,
moderatörlerin bile bundan şikayetçidir.
son sözümü söylüyorum istersen beni sildir,
eski tasarım bizimdir taşakları sizindir.
