Gönül iki kapıdan oluşur. biri kalptir, birisi gözdür. gözden ırak olan kapıdan uzakta olur. kapı ki öyle çarpıp gidilmez..çarpıp giden kalp ile göz arasında ceryana sebebiyet verir. öyle ceryan deyip geçme oğul , bu kapı bir kere kapandı mi daha açılmaz . açılsa dahi ev sahibi aynı olur mu, hiç?
kalp kapısından girerim sanma o kapı yanmadan açılmaz. Bu kapıdan da girildi mi daha çıkılmaz.. bu kapı yokluk sahasıdır burada varlık aranmaz...sanma ki o kapı göz gibi gözden ırak sanma... oğul.... o kapı âşıkların kapısıdır o kapı kül olanın kul olmaya gittiği kapıdır. göz görmez ama o görür. . o bilir. ....
küçükken Denizden korkardım, deniz köpürürdü ya içim ürperirdi. Dağlar ise kalbime sığmazdı.Yüksek gelirdi. Denize gidip kıyıda otururdum,derdim ne kadar alçak ama kızgın... ne kadar hırçın.. kızsa sanki beni savuracak beni alıp götürecek Garip gelirdi deniz... dağlara giderdim. ama pek yaklaşmazdım.. oturur uzaktan keserdim. Derdim; ne kadar büyük... kocaman, ama sessiz.. sanki büyüklüğü ondan bir şeyler almış.demek büyük olmak ,büyümek her şey değilmiş.. inanmak farklı bir şey ama öyle.. en azından bana göre öyleydi...
Şimdi büyümek ve alçalmak arasındayım, acaba denizin hırçın kollarına bırakıp gideyim mi ? yoksa dağın heybetinin altında bir sığınacak kapı mı bulayım ? çünkü ikisinin arası bana ağır geliyor.. bir gün kibirli bir gün alçak....
Beni korur kollar sever bir yazar. Eğlenceli biri. Bir de :D, sdfgkf gibi gülücükleri sıklıkla kullanan kemalist ve beyaz tenli kız fetişisti. Gözleri kedi gibi.
Burası yokluk sahası,burası varlığın çölü,burası leylanın mecnun, mecnunun çöl olduğu yer.
Ey oğul!
Bu safha sana açılmış bir saf değil,
Sen varlık sahasında ne arasın?
yokluk burası oğul.
burası yokluğun varlığı.
Sen aşkı sana mecbur mu sanarsın?
Sen sevgiyi aşk mı sanarsın?
Ey oğul!
Sen aşka bir su kadar muhtaç, bir nefes kadar ihtiyaç,bir ekmek kadar sadakat duyarsın.
Sen yokluk sahasında varlık ararsın,mecnunun olmadığı çölde leyla ne arasın ?
sanma ki, ekmem senin rızkın,
sanma ki, su senin rızkın,
sanma ki, nefes sana rızkın,
San ki, sen ekmeğin rızkısın.
san ki, sen suyun rızkısın.
san ki, sen nefesin rızkısın.
yalnızlığın adı yoktur aslında,
aslında işin aslı,
varlığın içinde ki sendir,
sen bir yokluk sun,
yalnız olmak kime göre kalabalıktır,
kimine göre terk edilmektir,
aslında işin aslı senden,
bir tane daha olmamasıdır,
hani öyle ya!
sen gibi sevgiyi bulamamaktır,
işte yalnızlık budur,
aslıda budur aslında.
yoksa bu kadar riyakarlığın içinde,
yalnız olmak olsa olsa,aşık olmaktır.
aşık olmak dedim,aşk olmak değil,
bu yanmaktır,bu olmak..olabilmektir.
hepiniz mi donuzladiniz ya cocugu insafsizlar. gel la taci gidek, kimse sevmiyo seni. ben de sevmiyom ama yufka yuregim el vermedi. seni hastaneye yatircam, duzelecen taci.
