dersinin ilk günüdür.. hakkında yorumlar yapılmıştır o gelmeden önce.. "ay ne garip ismi var" gibi.. bu da diğerlerinden farksız bi amcadır diye düşünülür.. ve derse girer.. genç olduğunu görünce biraz şaşırılır..*
buraya kadar herşey normaldir.. normal bi insandır boylu poslu ama dedim ya normal.. bu normallik konuşana kadar devam eder.. ve konuşmaya başladığı andan itiberen aşık olmakda değil tam aslında büyülenirsiniz.. böyle bilgi birikim.. böyle bi hitap şekli.. böyle bi zeka.. ve en son bitirende böyle bi gülüş.. **
artık büyülenilmiştir.. ne yapıcam ne edicem diye düşünülmez çünkü elinde yüzük yoktuur.. bi ümit vardır yani..
hocanın adı sayıklanır her yerde.. bi gün arkadaşlarla ondan bahsederken.. önlerden bi kız.. "aa o hocamı, eee o adam evliii".. der ve kısa süreli bi şok yaşanır.. "tabi kızım iki tanede çoçucuğu var.." der duble şok yaşanır..
o günden sonra nefret edilir.. yüzük takmadığı için.. nefret edilir tanıtım kitapçığına evli olduğunu belirtmediği için.. ve nefret edilir o kadar muhteşem gülümsediği için..
eğer azim edilip, "ben de kariyer basamaklarını hızla tırmanacağım." diye yemin edilirse, aşık olunan profösörün karşısına çıkılıp "bir zamanlar fakir ama çalışkan bir öğrenci vardı hatırlarmısın bilmem. sen şimdi yetmiş yaşında profösör, ben ise hayatının bahrında bir ordinaryusum. yıkıl şimdi karşımdan ezik" diyerek saçmalanabilinir.
