Nermi Uygur, 1925 yılında istanbul'da doğdu. Galatasaray Lisesi'nin Latince bölümünü bitirdikten sonra, istanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe bölümünde ve Almanya'da Köln Üniversitesi'nde okudu.
1952'de, kültür bilimlerine ilişkin bir yapıtla felsefe doktoru oldu. Avrupa'nın çeşitli ülkelerindeki öğrenim kurumlarında araştırmalar yaptı.
1963'ten sonra istanbul Üniversitesi'nde felsefe profesörü olarak çalıştı. Almanya'nın Wuppertal Üniversitesi'nde mantık, dil, sanat, kültür felsefesi ağırlıklı dersler verdi.
2000 yılında, Türkiye'de felsefenin kurumlaşmasına ve Türkçenin felsefe dili olarak gelişmesine katkılarından ötürü Türkiye Bilimler Akademisi Hizmet Ödülü'nü aldı.
Türkçe, Fransızca, ingilizce ve Almanca yayın etkinlikleriyle yurtiçi ve yurtdışında özgün bir düşünür ve denemeci olarak tanınan Uygur'un, kısa incelemeleri ile çevirileri de bulunuyor.
Eserleri
'Edmund Huserl'de Başkasının Ben'i Sorunu' (1958), 'Dilin Gücü' (1962), 'Felsefenin Çağrısı' (1962), 'Dünyagörüşü' (1963), 'insan Açısından Edebiyat' (1969), 'Güneşle' (1969), '100 Soruda Türk Felsefesinin Boyutları' (1974), 'Kuram-Eylem Bağlamında Çözümleyici Bir Felsefe Denemesi' (1975), 'Dil Yönününden Fizık Felsefesi' (1979), 'Philosophie der Türkischen Sprache' (1980), 'Yaşama Felsefesi' (Deneme, 1981), 'Kültür Kuramı' (1984), 'Bunalımdan Yaşama Kültürü' (Deneme, 1989), ''Çağdaş Ortamda Teknik' (1989), 'içi Dışıyla Batı'nın Kültür Dünyası Bir Deneme - Bir Tutam Deyiş' (1992), 'Tadı Damağımda: Bir Okur Yazarın Kitap Okuma Serüvenleri' (1995), 'Başka Sevgisi (1996), ''Salkımlar' (1998), ''Dipten Gelen' (1999).
