hayatımda bir örneğini daha göremeyeceğim inanılmaz agresif bir o kadar da disiplinli uludağ üniversitesi, makina mühendisliği bölümü, akışkanlar mekaniği dersi hocası. Bir adım arkasından gelen adamı derse almayan, üstüne üstlük fırçanın kralını çeken, esneyen adamı dersten atan, tahtayı hiç silmeden hiç okunmayan yazısıyla her yerini dolduran karadeniz insanı.
Dersin biri:
<Habib Hoca> reynolds sayısının düşük olduğu durumlarda... sen!!!!!!!! Niye esniyorsun çık dışarı!!!!!!!! <Öğrenci> hocam çok özür dilerim... sabah basket oynadık da biraz yoruldum... <Habib Hoca> Mühendis adam basket oynamaz!!! spor yapmaz!!! mühendis adam çıkar güneş altına 5 dakika durur gelirç Budur mühendisin sporu! <Öğrenci> ? ... peki hocam.
Dersin bir diğeri:
<Habib Hoca> buradaki kinematik viskozitedir, dinamik viskozite ile karışt... <Hocam> hocaaam pardon. biraz daha açık yazar mısınız okuyamıyorum?
O an zaman durur. Soğuk bir rüzgar eser, arkada uğultu duyulmaktadır. yavaş çekimde habib hoca'nın elindeki tebeşir parmaklarının arasından kurtularak yavaşça yere düşer. habib hocanın sırtı kıza dönüktür. şaşkın bakışlar arasında hoca ağır ağır kafasını kıza doğru çevirir. pencere tarafına doğru bakarak "kızım... cesaretini başka yerde dene..." der.
Gerçekten konuyu iyi bilen Doç dr Alper Özalp artık bu dersi vermektedir. Disiplin konusunda Habib Umurdan aşşağı kalır yanı yoktur. Nede olsa onun öğrencisidir...
derse ilk girdiğinde girizgah cümlelerinden sonra, en önde oturmam vesilesi ile, ses çıkacak diye korkup çantanın içinden kalem almaya bile tırsacak kadar, korkuyu bünyeme işleyen hocamız. o günden sonra fakülte de gördüğümde yönümü değiştiririm.
"soru sormayacaksınız , çünki henüz soru soracak altyapıda değilsiniz" diye bir cümlesi vardı yine ilk gün. ne yapacağımızı şaşırmıştık.
bütün bunlara karşılık, saygıdeğer bir bilim adamı olduğundan da şüphemiz yoktur.*
biraz üstüne giderseniz dövebilecek hocadır. Alttan alırsanız da lafsız bırakmaz. Derslerine girmezseniz de kalırsınız. çözümsüz bir problemdir. iterasyonlar sonuçsuz kalır ona karşı. akışkanlar mekaniğini insan kimyasına ters kılan profesördür. Ayrıca kitabında bazı ispatların yanında (umur 2000) yazar. Boş beleş adam olmadığını düşündürtür. düşünmezseniz bir şey yapacağından korkarsınız çünkü.
ilk dersinde 'ders sırasında benim sesimden ve sizin nefesinizden başka ses duyulmayacak' deyip 60 kişiyi buz kesen akışkanlar mekaniği hocamız üstadımızdır.
dersini almadan önce hakkında çeşitli rivayetler duyduğum ama bu dönem akışkanlar mekaniği dersini alarak bunları birebir bana yaşatan hocadır. "derste soru sormak yasak, sadece son 4 hafta soru sorabilirsiniz." demişti kendisi ilk dersinde. tanışma için gayet etkileyiciydi. ama sözünün eridir. söylediği sözün arkasında durur. ikinci vizeyi yaptıktan sonra dönemin son dersine gelip "sizin bana sorunuz var mı diye merak edip geldim." diyen son derece düşünceli hocamızdır!
2010-2011 güz döneminde ilk derste "isminiz neydi hocam?" sorusuna önce sinirli bakışlar atarak sonra derin bir nefes alıp "zamanla öğrenirsin." cümlesi ile akışkanlar mekaniğini 2. kez alanları kahkahaya boğmuş hocadır.
tipik bir karadeniz teknik üniversitesi makina mühendisliği bölümü hocasıdır. uludağ üniversitesinde görev yapmaktadır, yorumları okuduğumda bizim ktü makinadaki hocalar geldi aklıma. lisans eğitimini de ktü de almıştır habib hocamız. uludağ üniversitesinde bir tane habib hoca vardır ktü de 30 tane habib hoca vardır. gerçi çektikten sonra biri de bir 30'u da bir ne fark eder.
bir yaz günüydü. başarıya aç saf bir mühendislik öğrencisi olarak üstten alıp geçmeyi planladığım akışkanlar mekaniğinin ilk dersi için sıramda oturmakta ve dersin başlamasını heyecanla beklemekteydim. bursayı bilen bilir, sıcağı hiç çekilmez. hele minibüste ayakta giderken... neyse... o günde sıcak ve bunaltıcı bir yaz günüydü. fesubhanallah... saat 9.45'i göstermesine karşın ders başlamamış, hoca 45 dakika gecikmişti. sıcağa daha fazla dayanamayan bünyemi serinletmek için ikinci katın damlatan tuvaletlerinde duş alamaya karar verdim. üç kere ağıza üç kere buruna çekip gelmemle bir de ne göreyim, açık bıraktığım sınıf kapısı kapalı. sanırım kuru yerler kalmış olacak. bir besmele çekip kapıyı açtığımda o gül çehresi beni karşılayan habib umur bana daha 3 sene gülümseyeceğini o anda belli etmişti.
umur2000 - çık dışarı!
madur - ?!''^+^
u - çık dedim dışarı!
m- (kendini toparlar ve ilk şoku atlatır) hocam cüzdanım ve kitaplarım içeride, alıp çıkayım.
u - çık dışarı dedim!
m - hocam tamam çıkıcam, cüzdamı alayım çıkayım.
u - (madurun üstüne yürüyerek) çık dışarı!!!
m - fesubhanallah!!! (kapıyı serçte vurur ve çıkar)
merdivenlere giden o koridor hiç bunca uzun ve sessiz olmuş muydu acep. o duvarlar bu kadar soğuk... fakülte sanki bir başkaydı gözümde o an. çiçekler bir başka... bir iki adım atmama kalmadan kapı gıcırdısı duyuldu ve arkamdan yine o bülbül sesli insan seslenerek ayaklarımı yere basmama sebep oldu;
u - (yüksek ve net bir tonlamayla) adın ne evladım senin?
m - (bir bok yedik madem gerisini getirelim edasıyla başı dik yüzü ak totosu yusuf yusuf döner) 03073.... halil ibrahim k.....! (ne olur ne olmaz, isim vermeyelim)
u - seni adam edicem evladım
m - ....
işte böyle başladı bu serüven. 3 sene boyunca sadece sınavlarda gördüm kendisini. belki unutur beni ümidiyle derslerine bile girmedim. ama allah için puan kırmadı. belki de hep boş kağıt vermemdendir kim bilir. yiğidi öldür hakkını yeme. puan verdi mi dersen, öyle bir beklentim zaten hiç olmadı. neyse ki bir gün ya unuttu beni ya da rabbim gönlünü yumuşattı da geçtim dersinden. ama gençler siz siz olun, çık deyince çıkın. sonra hiç giremiyorsunuz. benden demesi... saygılar hocam. umur2000 forever!!! nuttertools!!!
