Primitif Erkek: Eş, sevgili, taksi şoförü, baba, dost, doktor, öğretmen, sokakta yanınızdan geçen adam, kapıcı, başkan gibi sıfatlara sahip gelişmemiş sperma oluşturan organizma.
Primitif erkek doğası gereği sulak yerlerde yaşar. En iyi besinin sulak yerlerden alınacağını iç güdüleriyle bilir. Etoburdur. Bitkisel beslenmenin gerekli fiilleri gerçekleştirmeyeceği düşüncesi vardır. Bu düşünce doğar doğmaz annelerinin "kan olsun, can olsun" diye beslemesinden kaynaklanır.
Sürü halinde yaşar. Kalabalık hareket etmeyi sevse de, liderliğini göstermek için sağa sola saldırma, saçmalama, zayıf olanı alt etme gibi davranışlara eğilimi vardır. Sürüsü tarafından gerekli duygusal ve fiziksel tatmini sağlayamazsa, bu davranışlara eğilimi artacaktır.
Genelde çok eşli olmalarına karşın, bazen tek eşliliğe bir süreliğine geçebilirler. Seks dürtülerinin doğrultusuna göre değişen bu süreç bazen 20 yılı, bazense 2 ayı bulabilir. "Kaçamak" gibi fiilleri son derece masumca değerlendirdiği için, başka sürülerin dişileriyle girdiği sohbet, görüşme, kahve içme gibi durumlar bu sürece dahil değildir.
Ancak partnerlerinden sonsuz bir sadakat beklerler. Başka bir sürü erkeğinin kokusunu alması gerekli imha çalışmalarına ve dişisine eziyet etme iç güdüsüyle sonuçlanır.
Av yeterli boyutta değilse uğraşmaz. Dişisini ava gönderir. Bir ağaç gölgesinde tüm gün karnını kaşıyarak yaşar. Dişinin getirdiği av değil, atıştırmalıktır. Ne zaman gerçek bir avı fark eder, işte o zaman tüm avcı yetenekleri konuşmaya başlar.
Primitif erkeklerin yanındaki erkeklerin çoğuda primitiftir. Tam tersi olan homo sapiens türleri bu sürünün içerisinde bir zavallı konumundadır. Çok barınamaz. Olay, durum ve gelişmeler hakkında akılcı yaklaşımları primitif erkeği rahatsız eder ve bu nedenle homo sapiens anında dışlanır. Sapiens kısmı atılarak sürü içinde homo olarak adlandırılmaya başlanır.
Primitif erkek doğası gereği iç güdüleri ile hareket ettiği için, neden - sonuç ilişkisini kuramaz. Kendi tabiriyle "düz" ve "basittir". Daha dürüst yaklaşanları kendilerine "odun" olarak hitap eder. Yontulmaya niyeti olmayan primitif erkek Pavlov'un köpeklerine ve "öğrenilmiş çaresizlik" sendromuna en iyi örnektir. "Odun" olduğunu kabul eder ve yontulmaz.
Sürü içi ilişkileri ata sporları, avlanma, yemek gibi aktiviteler ile sürdürür. Bu konularda ki üstün "konuşma", "algılama", "tepki verme" gibi gelişmiş yaratıcılıklarını ikili ilişkilerinde sürdüremezler. Özel gün, romantizm, özür dileme gibi homo sapiens türüne yakın davranışlar iç güdüleri gereği fazla "ince" ve "fazla düşünülmüş" olacağı için neredeyse hiç görülmez.
Amarula bitkisine pek bir düşkün olan primitif erkekler, meyve tüketiminden sonra yapacakları yanlış hareketlerden asla sorumlu değildir. Buna çok eşlilik, şiddet veya saldırganlık gibi konularda dahildir. Amarula yemiştir, herşey caizdir. Mazeret son derece ikna edici olmakla beraber, dişisi kilolarca da yese hanımefendilik, sadakat bekler. Kısaca dişisine amarula bir mazeret değildir.
Bu primitif erkek, boynuna şal takabilir, takım elbise giymese de vadideki kurtların ruhunu taşıyabilir.
Çağdaşlaşmamayı "geleneklerine bağlı", kadınını sınırlandırmasını "erkek", "saçmalıklarını" ise amarulanın bir yan etkisi olduğuna bağlayan primitifler, sokakta, sınıfta, iş yerinde, az önce kalktığınız yatakta olabilir.
Bir kaç primitifi teşhis eden olmuştur sanırım artık.
Hah! Unutmadan, bir de bunların kadınları vardır
Ah! Onlara başka bir bilimsel çalışmada gireceğim.
