1990'ların başında diyarbakır'da gündem gazetesi muhabirlerini konu eden bu film, gayet başarılı.
başarılı; zira ajitasyon yok, çarpıtma yok. film'in gazete çalışanlarının o günün jitem'i ve hizbul-kontra olarak adlandırılan üyeleri tarafından nasıl bir baskıya maruz kaldıkları, ne tür zorluklar altında haber yaptıklarını konu etmesi, o zamanları iyi anlayabilmek isteyenler için izlemesi gereken bir film.
çok etkileyici bir film.
oldukça doğal ve gerçekçi. malesef yaşananlar da gerçek. bir dönemler öldürülen gazeteciler, gündem gazetesi üzerindeki baskı. ardı ardına kaç kere kapatıldı, yasaklandı, kaç gazetecisi öldürüldü, bu gazeteyi satan çocuklara neler yapıldı *, satan büfeler yakıldı, insanlar tutuklandı gene de vazgeçilmedi. yine bir şekilde okuyucusuna ulaştı.
film bu şarkıya aşık olmama sebebiyet vermiştir ayrıca:
'türkiye hiç bir dönem bu günkü kadar baskı görmedi', 'gazeteciler darbe döneminde bile bu kadar susturulmadı'. naralarını atanların izlemesi gereken filmdir.
türkiye de basın 70'lerden sonra hep susturuldu, hep bezdirilmeye, bastırılmaya çalışıldı ancak her zaman olduğu gibi birileri kendi kuyruklarına basıldığı an demokrat, özgürlükçü ve basın özgürlüğü savunucusu kesildi.!!
hey gidinin mustafa balbay ı neydi bir şiddetle f tipi cezaevlerini savunduğun günler. şimdi neden mutsuzsun ? iyi değilmiymiş şartları ? kusura bakma jakuzi yapmayı ihmal etmişler, hatta geleceğini bilseydik sauna bile yapardık ama sen zaten bu haline bile iyi demiştin o hücrelerin.
herkesin bildiği, herkesin konuştuğu ama herkesin yaşamadığı birtakım olaylara, izleyenleri şahit eden, bir nevi yaşatmaya çalışan, yaşayanları anlamaya, anlatmaya çalışan bir film.
ölmenin, öldürmenin, vazgeçmenin, direnmenin, cesaretin, sadakatin git-gel lerini 100 dakikaya sığdırmış, şiddetle tavsiye edeceğim film.
