Uyandırmak için bir masal anlatıyorum sana dünyadaki tüm masalların aksine Bu uyanınca okunacak bir masal; bizim masalımız...
Dünyanın tüm masallarının tersine
--spoiler--
kliselere savas acilmis! azizin olen kadinla hastane koridorunda konustugu sahneyi paylasmak istedim ama kimse kesip bicmemis anlasilan.
aziz ismi de cok uygun olmus, baska bir isim olamazdi:)
--spoiler--
gözyaşları içinde biten, redd sevgisini ikiye üçe katlayan film.
bir de şöyle bir detay var ki... Genco Erkal oyunculuk nedir öğretiyor. onu izledikten, onun sahnelerine pür dikkat kesildikten sonra fark ediyorum ki... onu hiç sahnede izlemedim ben daha önce. umarım onu kaybetmeden ya da bana bir şey olmadan onu bir kere olsun izleyebilirim tiyatroda. lütfen lütfen. ağlarım.
izlediğim en güzel filmlerden biriydi. öyle naif bir masaldı ki... En çok da şu repliği sevdim. "Kader değiştirilemez.Değiştirilirse kader olmaz diyenler var olmasın varsın hiçbir şeyin değiştirilemeyeceği bir dünyada yaşamak ne umutsuz olurdu değil mi?Kader neden hep kötü manada kullanılır?Sen hiç "Bugün çok güldük çok eğlendik kader işte." diyene rastladın mı?izlediğimden beri bu replik kafamda yankılanıp duruyor.Çok sevdim ben bu filmi hem de çok.
çağan irmak anlatmak istediğini herzaman çok iyi yansıtmış ve bunu da başarmıştır diye düşünüyorum. türkiye de ilkkez çizgi film sahneleri gördük bir filmde ve inanılmaz etkileyiciydi süper bir iş çıkarmışlar gerçekten tüm ekip olarak.
çağan ırmaktan insanı etkileyen fantastik bir film gerçekten. Bir tarafta sürekli yüzü gülen kütaphanede çalışan Aziz bir tarafta kızıyla yeni bir hayata başlamak isteyen hep birşeyleri eksik yaşamış seçil ve bunların ortak bir paydada küçük kızın uyanması için yaptıkları samimi bir çabanın anlatılması gerçekten hoştu.Redd grubunun yer alması da filme renk kattı.
yetimhane acıtasyonu yapmamaları bile bu filmi muhteşem yapar benim gözümde. animasyon sahneleri ve özellikle genco erkal'ın hayatını anlattığı sahne çok iyidir.
bu ara keşke ben de uyusam da rüyalarımı biri görse dediğim ama daima gülen bi "aziz"in malesef sadece masal kahramanı olduğunu unutamadığım film,
ki beğeni ayrı olaydır ve dahi görecelidir, görüş belirtilirken karalama ayrı lşeydir ve ben gayet "hoş" ve "iyiki izledim" buldum filmi...
ayşenil şamlıoğlu'na şapka çıkarmak istiyorum öncelikle. gayet hoş, diyalogları batmayan, rahat akan, yok denecek kadar az zorlama diyaloğa sahip, mutlu eden bir film. animasyonlar hem çok güzel hem gayet dozunda. ucundan dram da var gerçi ama bir nevi "feel good movie". redd'in oyunculuktaki acemiliği de filme tatlı bir hava katmış bence. yalnız filmin havasına uygun olsa da, ergen bisiklet çetesi gibi neydi o öyle ahah. ha karşıma gelseler yüzlerine bunu söyleyemem, ne derim, "bir imza alabilir miyim redd bey litfen" derim tabi ne diycem.
Redd le cagan irmak anlasarak mi cekti bu filmi merak ettim.film onlar uzerinden donuyor denilebilir. fena bir film olmamistir.ticari bir kaygi gudulerek cekilen bir film degildir daha cok "bu benim istedigim film ve yaptim begenen begensin begenmeyen begenmesin" havasi vardir.aglanicak zirlanicak bir film denilmez.izlemezseniz cok sey kacirmista olmazsiniz.
(bkz: Karar senin iste kafana gore)
sadece kahraman abi karakterinin (genco erkal) rakı eşliğinde yaptığı sinema muhabbetlerini görmek için bile izlenebilecek film. yok ki sektörden öyle tanıdık bir amca, otursak, rakı içsek, o eski çektiği filmleri, setlerin havasını heyecanlı heyecanlı anlatsa...
filmin geneline gelince; yerli film izlemeyi tercih etmesem de değişik teknikler kullanılmış, animasyonlar falan var denilince bir izleyeyim dedim. alışık olmadığımız bir teknik ya da animasyon diyebileceğimiz bir şey yok. iki yaratık yapmışlar o kadar. ama iyiki de o kadar. fazlasını yapamaz, yüzümüze gözümüze bulaştırırdık zaten.
sinemayı vakit geçsin, eğlence olsun diye izliyorsanız, bu filmin karşısına oturunca sıkılabilirsiniz. sinemayla bir adım daha ileriden ilgilenenler ise 1 saat 41 dakikayı keyifle bu filme ayırabilirler.
çağan ırmak imzası her halinden bariz dramı bile eğlenceli harika film,
aziz karakterine özenmedim değil; kaybettik iyi niyetimizi yaşam koşuşturmasında zira...
