yorumlara bakınca boktan bir film olduğnu düşündüğüm ama yorumlara aldanmayıp iyki gitmişim dediğim film. yapabiliyorsanız daha iyisini çekin biz de izleyelim. bu sefer filminde daha ufak yaş gruplarını da düşünmüş, animasyon katmış ki bizim türk filmlerinde nadir olan bir olaydır. 12-15 yaşlarındaki kız çocukları begenmiş sinemada gıkını çıkarmadan izlemiştir. kendi beklentilerinizi karşılamadı diye yerden yere vurmaya hakkımız var tabi. beklentilere bakarsak; alican yücesoy un sağlam bir sevişme sahnesi olsaydı, genco erkal o kız memelerini üstünde açmış şekilde ölseydi, esas kızla esas oğlan sonunda öpüşseydi olurdu tabi ayakta alkışlardık.
çağan ırmak, 'Galiba en güler yüzlü filmim bu olacak' demiş. öyle de oldu. yüzümüzde bir tebessümle ayrıldık sinemadan.
çağan ırmak filmlerini pek beğenmem. hep insanları ağlatma üzerine kuruludur yani acitasyonu fazladır bu da benim içn fazla yapay bir görüntü ancak bu filmini beğendim hatta bence yere göğe sığdırılamayan babam ve oğlum'dan daha güzel olmuş.
çağan ırmak'ın son filmi. ıssız adam, babam ve oğlum kadar tutacağını düşünmesemde izlenir yinede. ulak'la başlayan masal tadı bunda da devam ediyor.
redd'e gereğinden fazla yer verilmiş, filmin pek çok sahnesi ona ve şarkıya kurulu. bazı yerlerde redd klibi izliyorsunuz sanki. '7 numara'daki çağlar çorumlu'yu özledik sanki. alican yücesoy yakışmış daha da görelim onu. sevinç erbulak, ayşe nil şamlıoğlu ve genco erkal'da filmde gerçekten iyi oynamışlardı özellikle genco erkal'a cidden hayran kalıyorsunuz.
çok büyük beklentilerle gitmeyin. birkaç saatiniz var ve cidden sıcak, içten, masal tadında bazen güldürecek bazen hüzünlendirecek bir film istiyorsanız; gidin izleyin..
anlayabilene ve kendini filme vererek izleyene müthiş bir filmdir. ancak redd ve çağan ırmakın tarzı hakkında pek bir bilgisi olmayanların begenmeme olasılığının da mümkün olabileceği bir filmdir.
film başlarında bi' ön yargıyla 'aha kesin sıkıcı bir film' dedim. başları dediysemde ilk 10-15 dakikasıdır heralde. ama tam tersi beni şaşırtacak derecede acayip tatlı, samimi, sıcak, masalımsı bir film olmuş. çağan ırmak demek dram dışında böyle güzel türde filmde yapabiliyormuş.
filmde bol bol klişelere gönderme yapılmış hatta alenen dalga geçilmiş. çok hoşuma gitti bu.
oyuncuların hepsi güzel oynamış ama çağlar çorumlu ve genco erkal için ayrı bir parantez açmak gerekir.
filmin ilk yarısı sıkıcı, ikinci yarısı eğlenceliydi. çağan ırmak'ın diğer filmlerinin yanında çerez gibi kalmış biraz, sanki canı sıkılmış da otururken bişeyler karalayayım demiş. çizgi filmden bozma sahneler biraz baysa da, genel olarak yüzümde bir tebessümle izledim. genco erkallı sahnelerin bunda büyük payı vardır.
bir de aziz kadar iyimser insanlar bana batar. filmi izlerken de battı açıkçası. hayat belki de böyle insanlar sayesinde kimileri için yaşanılır oluyordur kim bilir.
çağan ırmak'tan beklenmeyecek kadar vasat, klişelerle dolu bir film..
bir kere o afiş nasıl seçilmiş henüz anlayabilmiş değilim. oysa google görsellerde arattığınızda film için hazırlanmış daha güzel çok fazla afiş gördüm.
neyse biraz da içeriğine değinelim. bundan sonrası biraz spoiler olabilir:
--spoiler--
filmdeki diyaloglar özensiz yazılmış. bazen o karakterlerden beklenilmeyecek kadar edebi ve klişe sözler duyuyorsunuz. ayrıca bazı cümleler o sahne için çok eğreti kulağa çok eğreti geliyor.
ayrıca prensesin uykusu çağan ırmak'ın yer yer kendisiyle çeliştiği bir film olmuş. çok uzun bir diyalogdan oluşan hayalet sahnesinde türk filmlerindeki klişelerle dalga geçilmeye çalışılmış. eğer film klişelerden uzak bir film olsaydı bu daha anlaşılır olabilirdi. ama filmde baştan sonra klişeler izledik. çağan ırmak'ın klişeler konusunda iğneyi öncelikle kendisine batırması gerekiyor.
oyunculuklara gelecek olursak sevinç erbulak hiç de inandırıcı bir anne olamamış. film boyunca kızı yatarken fönlü sarı saçlarıyla hastanede fink attı. ayrıca o sinirli halleri de doğallıktan çok uzaktı.
bu filmde çok fazla göremesek de bir çağan ırmak klasiği olarak filmin merkezinde yine baba figürü yer alıyor. iyiler mutlu olurken kötülerin de her zaman cezasını bulduğu çağan ırmak klişesi yine değişmemiş. baba filmin sonunda ölüyor.
filmin en beğendiğim oyuncusu genco erkal oldu. ancak keşke çağan ırmak onun ağzından sık sık yeşilçam'la ilgili "sosyal mesaj" vermeye çalışmasaydı da bu bu büyük oyuncuyu daha büyük bir keyifle seyredebilseydik.
son olarak küçük kızın "redd" hayranlığını pek de inandırıcı bulmadığımı eklemek isterim. ayrıca hastane sahnesinde "prensesin uykusu" şarkısını keşke canlı dinleseydik diyorum.
çağan ırmak'ın çok daha iyisini yapabileceğini biliyorum, neden bu kadar vasat işlerle uğraştığı ise benim için büyük bir muamma.
çağan irmakın son filmi prensesin uykusu gişede beklenen başarıya ulaşamayınca, çağan faturayı korsan dvdcilere çıkartmış. babam ve oğlum ve issız adam döneminde de korsan dvd vardı ama ben çağan irmaktan bir açıklama duymadım.
müzikleri redd grubu tarafından yapılmış, güzel kurgulanmış, içine animasyon konularak renklendirilmiş bir çağan ırmak filmi.
babam ve oğlum ya da ıssız adam'la kıyaslamak yanlıştır. çağan ırmak'ın daha önceki filmleri çok yankı uyandırmış, çok izlenmiş olabilir.
her filmi ayrı izleyici kitlesine hitap ettiğinden aynı başarıyı yakalaması beklenmemelidir.
vasat bir film.
oyunculuklar inandırıcı değil, hikaye çok sıradan ve de zoraki..
ayrıca filmin adı ''prensesin uykusu-redd'' şeklinde de olabilirmiş. çünkü filmde kızın hastalığından ziyade redd grubuna olan hayranlığı anlatılmış..
yalnız dikkat! ağlatabilir. zira ben ağladım. benim anormal boyuttaki duygusallığımdan kaynaklı da olabilir gerçi bu durum.. ya da redd şarkılarından.
çağan ırmak, babam ve oğlum ile öyle bir yer edindi ki kalbimde, diğer bütün filmlerini gittim izledim. fakat üzülerek söylüyorum ki olmamış bir film daha izledim.
--spoiler--
küçük kızın ay redd grubundakiler çok yakışıklı, bir gün onlardan biriyle evleniceeeem cümlesiyle benim için bitmiş filmdi.
--spoiler--
yapma bunu çağan, bu sefer cidden batırdın. yine de genco erkal'ın varlığı filmi izlenebilir kılıyor.
afişinin paintte yapıldığını düşündüğüm film.
tamam detay olabilir ama güzel şeyler de küçük detaylara özen göstererek çıkıyor ortaya.
bahsi geçen rezalet afiş için; https://galeri.uludagsozluk.com/r/83641/+
redd in mükemmel ötesi son albüm şarkısı. "bana gelince hayat neden masalsız" kısmıyla beni benden alır. ama film konusunda aynı düşüncelerim yok, fragmanını izlemem yetti, dandik olarak nitelendirebilceğim bi filmi izlemeye gitmem, indirip izlemem. illegal yollara değmez.
popüler şeylere ön yargıyla yaklaşan kişilerin çağan ırmak isminden ve bir kaç klişe övgüden etkilenmeden; beklentileri bazal seviyede tutup tarafsızca izlendiğinde sıcak bir gülümseme bırakan film. izlenesi, özellikle çizgi film ve animasyon kısımları bakış açısını yansıtabilme açısından çok efektif olmuş. izlenir, özellikle de yalnızken.
çagan ırmak tarzında daha vurucu daha değişik bir son bekliyorsunuz filmden ama çok normal ve sakin bir şekilde bitiyor film.
ama genel olarak new york ta bes minareden sonra ilaç gibi gelen film.
olmamış çağan ırmak olmamış... aslında bekliyordum ama yine de babam ve oğlum filminin kredisi daha henüz bitmemişti. senaryoya benzerliği açısından emin ol komser şekspir filmi 15' e katlayıp 5' e böler. yani o derece. tamam konu ve kişiler sade ama bu kadar da olmaz. ne o öyle, illa masalsı olacak diye peri sahnesi canavar sahnesi falan. bunlar artık klişe oldu ya. ulak filmi bile bundan daha iyiydi. çağan ırmak ilerleyeceği yerde geriye gidiyor. hiç yakıştıramadım doğrusu..filmde tek beğendiğim sahneler çizgi animasyon kareler ve redd şarkısıydı. ilk defa o zaman bir duygu verdi. haa bir de redd solisti elaman adı neyse, kızı öpen o olmamalıydı. gitar çalan elamanlardan biri öpmeliydi. o, eğreti ve samimiyetsiz durdu.
