Gayet olağandır.
Bazen ben de en paçoz kıyafetlerimi giyip otobüse biniyorum. Empati yapmak adına gayet de başarılı.
Ardından eve gelir gelmez şükür namazı kılıyorum.
Allahıım asil ve varlıklı olduğum içün bin şükür..
şurdan bi kişi diyemiyecek kadar cesaretsiz , araba sarsıldıkca ayakta üf püf yapan boya kovası gibi suratıyla insanları küçümseyen bakışlarla zor durumda kalması.
Ehliyeti olduğu halde araba kullanmayı beceremeyen ve arabası olmayan prensesin otobüse binmesi durumudur.
Ben de her gün biniyorum. Yer bulamadığımda prenses prenses basamağa oturduğum bile oluyor yorgunsam. Napalım yani, prensesiz diye ölek mi. Üff, ne skıcısnz.s.s.
