teknik adamların başarılı olup olmadığına karar verme teknikleri bu farklardan biridir. orda klübün ekonomisi iyi tutan teknik direktör iyi olarak gösterilirken burda şampiyon yapan iyi gösteriliyor.
diğeri sadece lig şampiyonu oldu mu dünyanın en iyi takımı oldum diye stadını yakar. mamafih skor 2-2 değildir. timsah yürüyüşü de zayi olmuştur. gözyaşlarıyla evlerine dönerler.
orada tüm takımlara güven tamdır. ikili averaj diye birşey yoktur genel averaja bakılır, bizde ise işi genel averaja bıraksan bir takım diğerine son hafta 8 gol atar eğer gerekiyorsa.
(bkz: yersen jansen)
Premier ligdeki hakemler oyuna müdahil olmak istemez, futbol topundan yaklaşık 50 metre uzakta maçı takip ederler, ikili mücadelelerde faul çalmazlar. Bu da bize yaklaşık 75-80 dakika futbol izleme zevki verir. Güzel ülkemin nadide hakemleri(!) de her pozisyona girer, itiraz eden futbolcuya siktir git der, büyük takımı koruyayım da kimse tavuğuma kışt demesin diye yalakalık yapar, en fazla 40 dakika futbol izlettirir. Anasını sikeyim Premier lige 10 lira verirken süper lige 45 lira vermek koyuyor adama.
