tahminimce matematik dersinde "hocam iyi de bu anlattıklarınız gerçek hayatta ne işimize yarayacak" diye çemkiren ve bu mevzuyu kişiselleştirip hırs yapan birileri tarafından ortaya atılan felsefe akımı. zira pragmatizim bir düşüncenin doğruve yanlış olmasını o düşüncenin gerçek hayatta ne kadar uygulanabilir olduğuyla ölçer.
adı üzerinde, pragmatizm teorik olanla değil pratik olanla ilgilenir...
menfaatçiliktir. çok saçma bir akımdır. mesela integral benim ne işime yarayacak? diyen bir aptal saate bakarken, veya televizyon izlerken, olmadı çatal kullanırken; integral'den faydanıldığını bilmez.
Doğruluğu ve gerçekliği tek yanlı olarak, yalnızca eylemlerin sonuçları ile değerlendiren ve onlara yalnızca sağladığı “fayda” açısından bakan akıma denir.
Faydacılık olarak anlasak da daha geniş bir çerçevede incelendiğinde anlam çok daha farklıdır. Burada fayda birey için değil, mümkün olduğu kadar çok insan için faydadır. Çoğu zaman egoizm ile karıştırılır.
John dewey in ismini bol bol duyduğumuz felsefe akımı. Pek sevmiyorum görüşlerini ama ders çalışırken bazen bu benim ne işime yarayacak ki dediğim oluyor.
21. yy insanının içine işlemiş felsefi düşüncedir.
ben mi? ben ben 19. yy insanıyım. şuanda da stalinle muhabbet ediyoruz. konu mu? manyak mısın, tabi ki sosyalizm :D .
"pragma"yı -yarar- ön değer olarak niteleyen anglo-sakson patentli bir felsefedir. pragmatik bir etik anlayişı da taşır. amerika uygarligi denilen sey pragmatizm uzerine insa edilmistir.
ilk olarak ingiltere'de öne sürülmüştür. Faydacılık olarak da bilinir. Günümüzde en çok kabul gören düşüncedir. Doğru olan düşüncenin kişinin çıkarlarına en uygun olan düşünce olduğunu savunur. En önemli temsilcileri william james ve john dewey'dir.
Hakikatin degerini onun pratik yararliligi belirler. Pratik yararliligi da, bireyin oznel gereksinimlerinin karsilanmasi olarak gorur. Boylece pratik yararliligi, bireyin oznel gereksinimlerinin karsilanmasi olarak alan, nesnel gercekciligi oznel deneyimle ozlestiren pragmatizm, sonunda akil disi bir ogreti durumuna geldigi ve hakikatin goreceli oldugunu savundugu icin elestirilmistir.
bilgiyi ise yaradığı ölçüde doğru sayan felsefi düşüncedir. Yani bir bilgi işime yarıyorsa doğru yaramıyorsa yanlıştır. Ise yaramayan bizden değildir mantalitesidir.
