Severek izlediğim bir diziydi vakti zamanında. Sinema filmi yapmışlar adı poyraz karayel küresel sermaye fakat fragmana bakılırsa içinde ne poyraz var ne ayşegül. Batırmasanız olmazdı.
ilk başlarda çok güzeldi fakat sonlara doğru tamamen bir aşk dizisine dönmeye başladı tadında bitirildi kurtlar vadisi, arka sokaklar gibi devam etseydi mazallah.
Eski dizileri yayınlayan bir kanalda ilker Kaleliyi gördüm. Sakallı olmayınca zor tanıdım ve poyraz Karayelde sakallı olmasının ne kadar isabetli bir tercih olduğunu anladım.
Diyeceğim güzel başladı ama güzel devam ettiremedi. Ikinci sezonda fast and Furious Brian ( rest in peace) gibi dark side a geçip baba olsaydı belki Michael corleone tarzı kaliteli ama çok daha az aksiyonu olan mafya / suç draması izlerdik.
Bu potansiyeli vardı ama Türkiye sistemine kurban verildi. 8 de başlayan 12 de biten 2.5 saatlik dizi olmaz. Yazan da insan çeken de insan oynayan da insan.
https://galeri.uludagsozluk.com/r/1445402/+
Hasretle özlemle andığm özlediğim burnumda tüten,çıktığı gün kitabını sipariş ettiğim,okumanın ne kadar önemli olduğunu her seferinde bize çok güzel anlatan ve son dönem dizilerinden tek izlediğim dizidir kendisi. Başrollerinle değil her karakterinle her repliği ile yeri geldi gündeme yeri geldi derin acılara göndermeler yapmıştır. Vıcık vıcık aşk yerine dolu dolu aşk yaşatan yegane poyrazcım ve ayşegül, küreseline kurban olduğum zülfo, ümranın aşkından biten taşkafa, semanın uğruna ölen sefer, bir türlü aşkı bulamayan sado, bize aşkın özel olduğunu anlatan bahrettin ummandan daha nelere kadar gider bitmez. Bittiniz ama asla unutulmayacaksınız. içimizden bir poyraz karayel geçti dersiniz.
Abartılacak bir dizi değildi. Hiç izlemedim zaten. Hani diyeceksiniz hiç izlemeden nasıl böyle bir yargı yapıyorsun? Popüler olan her şey kötüdür bana göre, ondan. Tabi bundan sizene. Neyse daha fazla saçmalamadan ekle tuşuna bassam iyi olacak..
sonunda soundtrack albümü itunes semalarında görünen, birkaç haftaya da kitabı doğan kitap etiketiyle piyasaya çıkacak olan -benim için- unutulmaz dizi.
Oğuz atay gibi kıymetli bir yazarı andıkları her fırsatta sanki poyraz degil de 'hikmet' konuşuyormuş gibi hissettirdikleri için ayrıca sevdiğim diziydi. Reyting uğruna 3 bölümde kafası kesildi resmen.
Son bölüme değil bu 2016 sezonun da sapıtınca hiç bir bölümüne bakmadıgım dizi özellikle oğuz Atay muhabbeti içimi sisiren detayların başında idi bu dizide.
Ne kolay alırız o sözcüğü ağzımıza.
Kendimizi de sevdiğimizi de düşünmeden.
Ölüm.
Yaşanılan olaylar iki dakika sonra karşımıza mesaj verici herhangi bir şeyle gelir.
Birbirini sevenler için nasıl zor oldugunu tartışacak seviyede olamadım hiç ama,
Sevince en çok neyi istersin bunu tartışacak seviyedeyim.
O çok Mutlu olsun istersin, en çok o huzurlu olsun.
Ama aslında en çok ölmesin istersin.
Ölmesin.
Minicik parmağının ekrana iki kere dokunması yaşam belirtisidir.
Ve bunu bilmek iyi gelir.
O gece Bi nebze daha kolay uyursun.
Her gecen gün başka bişi öğrenir ya insan.
Birinin nefreti olmak, sevilmemek, aldatılmak, hiç görülmekten daha dibe batabiliyormuş insan.
Ölü yada diri, yani derin Bi boşluğa layık olmak.
Belki de doğrusu hep buydu da insan kendine yakıştırmıyor.
'Haberin var öldüğümden. Yoksa da içinde öldüğümdendir.
Ola ki dirime şahitlik etmek istersen, şifrem aynı.'
Ulan biri de beni poyraz' ın Ayşegül' ü sevdiği gibi sevsin dedirten finale sahip dizi. Sıkı takipçisi değildim ama son dönemde izlenebilir nitelikte birkaç diziden biriydi..
izlemediğim ama finaline baktığım dizi. adını feriha koydum gibi olmuş sonu. sevgilisi öldükten sonra adam delirmiş. poyraz'ın yolu diye devam etsin bari.
Fakültelerde reyting rekortmeni yayınladığı günün birincisi bir dizi nasıl hiç edilir şeklinde ders olarak okutulması gereken dizi.
Adil topal diye insanlık dışı şeyler gösterildi ve ucuz ajitasyon ile prim yapılmaya çalışıldı.
Bizim diziler karakterlere çok bağlı. Atıyorum bahri babayı çaaaat diye durup dururken öldürüp yoluna devam etsen flashback vs yapsan kral olurdun . Bunlar ne yaptı diziyi sırtlayan sefer Zülfikar ikilisinin 1 saniyelik görüntüsünü bile jenerikten çıkardı o kadar kindarlar. Sonra bakın ben size Oğuz Atay okudum ama. Hadi oradan.
