Içeriği iyi. sahnelenişi 95 yapımına göre etkileyici, şu anda ise kurgu olmasına rağmen işin içine gerçeklik payı kattığımda bolca mantık hatası bulabildiğimi düşündüğüm film. https://galeri.uludagsozluk.com/r/1607878/+
albino olarak doğan bir çocuğun büyükbabasını kaybetmesi sonucu hayatta tek başına kalıp, o ana dek dışına çıkmadığı çiftlikten uzaklaşması sonucu çektiği sıkıntıları anlatıyor film...
tabi powderimizin esrarengiz güçleri de mevcut, öncelikle vücudunda hiç tüy yok, çünkü elektrik akımlarına karşı bir hakimiyeti var ve vücudunu sürekli elektrolize ediyor, elektriği yönlendirebiliyor, depolayabiliyor, taşıyabiliyor... ayrıca dünya üzerindeki en zeki yaratık olduğunu öğreniyoruz filmin ilerleyen dakikalarında...
fakat çok hassas, kırılgan birisi powder, biraz hristiyan propagandası sezinliyor insan izlerken, şerif barnum a "tanrı ya inanır mısın" diye soruyor,
"beni yanına çağırıyor"
powder ımızı biraz isa ya benzetmişler, ölüleri diriltebilen, hastaları iyileştirebilen, mistik güçlere sahip, insanların düşüncelerini okuyabilen ve canlıların acılarını hissedebillen...
fakat zekice bir kurguya sahip olması, filmi materyalist "bilim" insanları için de izlenilir kılıyor, bütün fantaziler mantığa ve bilime uygun ve açıklanabilir nitelikte, insan evriminin ulaşabileceği -belki de- son nokta olarak nitelendiriyor fizik öğretmeni donald...
--spoiler--
ve filmin sonunda einstein haklı çıkıyor...
--spoiler--
bazı konuları tekrar sorgulatan filmdir. izlerken zaman zaman gözlerim doldu. ön yargı kavramıyla yüzleşmemizi sağlıyor. naif bir havası var. filmin sonu da ayrı bir güzel.
teyyyy yıllar önce izlediğim ve aklıma kazınmış olduğunu biraz alkislarlayasiyorum.com'da yapılan paylaşımla öğrendiğim izlenmesi gereken film. bu filmi tekrar izleyeceğim ve kendimi yıllar önce o filmi izleyen çocuk gibi hissedeceğim.
1999 yılında televizyonda rastgele abim ile izlediğim film. bir çocuğun anlaması zor olan bir filmdi izledim ağladım, anlamadan ağladım. sonra 14 yaşıma geldiğimde google beyaz çocuk diye yazıp bulmaya çalıştım yalnızca beyaz çocukta değil, şimşek çakan çocuk, un gibi beyaz çocuk. en sonunda buldum powder, pudra çocuk. herkesin izlemesi gerektiğine inandığım bir film, dramatik, duygusal, aşkta var üstelik hep istenilen. mantık, bilge.. her şey var bu filmde.
her yağmur yağıp gök gürültüsünde aklıma gelen çocuk, bu film sayesinde yağmuru çok severim, çocukluktan kalan bir şey sanırım onun o yağmur damlalarında olduğuna inanırım..
küçükken ailemle izlediğim ve yaklaşık bir ay rüyalarıma giren film. nedense çok etkilenip bi' süre tuvalete bile tek başıma gidemez olmuştum. şimdi bir yandan izlemeyi çok isterken, diğer yandan çekindiğim aşikar.
küçükken geç saatte atv'de yayınlanan ve annemin okula gideceğimden dolayı yarısı izletmediği film. anılarıma kazınmıştı, bugün hatırladım ismini anca. hey gidi günler.
