pek sevmem ben baharı oçiçekler üzer beni tan yeri ağırınca ağlar bu zır deli nasıldır, niyedir hiç bilemedim saniyesinde doldu hep gözlerim insan mıyım yoksa tahta mı yoncalar da kaybettim ben aşkımı ey el deymemiş güzel sevgili lokum gibi tatlı afeti, zamanında sevseydin bu deliyi ayyaş olup çıkmazdı bu serseri mani olurdu aşkın, mani olurdu sevdan paramparça kalmazdı kuklan, attın şimdi köşeye rafa kaldırdın onu arkana bakma gayrı, o artık öldü banu.
her ülkücüyü ülkücü bıyıklı sanan, ülkücü ile ırkçıyı ayırt edemeyen, kendini bir şey sanan, muhtemelen ekşici olan, girileri baside indirgenmiş zeka seviyesine uygun, muhtemelen ateist ve yine muhtemelen türk olmasına rağmen kendi ırkından nefret eden bulanık kan bir yazar.
