her çarpışmada illa ki birinin elinde eşya olur ve ikisi birden tesadüf icabı kitapları almaya eğilirler. ya eğilirken başlarını çarparlar ya da aynı kitaba aynı anda el atıp bakışırlar. :D
"insanlar birbirlerini tanımanın ne kadar güç olduğunu bildikleri için bu zahmetli işe teşebbüs etmektense, körler gibi rastgele dolaşmayı ve ancak çarpıştıkça birbirlerinin mevcudiyetinden haberdar olmayı tercih ediyorlar.'' der bir yazar, bir kitabında... o zaman ne kadar güzeldir bu an, ve madem öyledir, bize de bu çarpışmaların rasgele olmamasını dilemek düşer.
