Jean-François Lyotard'ın, aynı adlı kitabında tanımlayıp ortaya koyduğu ve
modernizm-sonrası diyebileceğimiz bir süreci ifade etmek için kullandığı
tanımlama. Buna göre, postmodernizm belli bir dönemin ya da çağın
adlandırması olmaktan çok, modernizmde temellenen Büyük Anlatılar'a ve
onları var kılan temel ilke ve kavramlara yönelik derin bir kuşku halini
ifade etmektedir. Hatta bu kuşkunun yanı sıra aynı şekilde derin bir
inançsızlık hali de postmodern durumu ifade eden öğelerden biridir.
Endüstri-sonrası-toplumsal yapı bu noktaya ulaşmış, Aydınlanma Çağı'nda
geçerli olan ilkelere duyulan güven yerini derin bir karamsarlığa ve
inanmamaya bırakmıştır. Bu inançsızlık durumunda yapılan sorgulamalar
aynı zamanda ortaya modernizmin kendini tanımlayışı ile ilgili soruları
gündemleştirmiş ve bilginin niteliğinden aklın güvenilirliğine ve
bunlara dayalı tüm siyasal projelerin geçerliliğine dair meşruiyet
sorununu gündeme getirmiştir. Bazı postmodernist teorisyenlerin de
bu durumu uç noktalara götürülüp yepyeni bir çağın adlandırılması
olarak ele aldıkları görülmektedir. Ancak daha başka yorumlarda
postmodern durum, yepyeni bir çağı ya da dönemi adlandırmaktan çok,
asıl olarak modernizm içinde (ya da düzleminde) onun aksiyomatik
yapısının geçersizliğinin ortaya konulması ve temel kategorilerinin
kuşkuyla karşılanması halini ya da durumunu dile getirir.*
(bkz: postmodernite)
