posoflu aşık zülali

entry6 galeri0
    1.
  1. türk halk ozanı. Aşık Zülali Kars ilimizin Posof ilçesinin Suskap köyünde bugünkü adı (Aşık Zülali Köyü) 1873 yılında doğdu. gerçek adı yusuf kökten'dir.

    Üstün yetenekli bir aşık olan Zülali çocukluk yaşlarından itibaren aşıklık geleneğinin bütün gereklerini başarıyla yerine getirdi. Bu konuda bilgisini. görgüsünü geliştirdi. Aşık Zülali aynı zamanda badeli aşıklardandır. Kars'ta ve çevrede usta aşıklardan usul, erkan, yol belledi. ilk ustası Aşık Abbas'dı. Aşık Şenlik, Aşık Sümmani gibi zamanın en usta iki aşığıyla görüştü, onlardan nasibini aldı ve mutluluğa erişti.

    Aşık Zülali, halk edebiyatının aşıklık geleneğinin bütün dallarında üstün örnekler verdi. Sözü kadar sazı da güçlüdür. Aşık Zülali, doğuda kısa zamanda büyük bir üne kavuştu. istanbul'da o tarihlerde halk şairleri, sazlarıyla, sözleriyle büyük kahvelerde, köşklerde ilgiyle dinleniyor, teşvik ve takdir ediliyordu. Zülali istanbul'da sanatını başarıyla sürdürdü, hem de medreseye devam etti. Sonra tekrar Kars'a döndü.

    daha sonra yine gurbetin yolunu tuttu. Afyon, Emirdağ derken, sonunda Eskişehir'in Çifteler ilçesini mesken tuttu. Sazlı, sözlü bir dünyada 1956 yılının 18 Aralıkta Allah'ın rahmetine kavuştu.
    0 ...
  2. 2.
  3. çay üzerine derin dörtlükler yazmış, türküler söylemiş aşık:

    şekerim kalmadı kahvem tükendi
    bilmem gidem hangi attara oğul
    takatım kesildi gönlüm bulandı
    cebimde de yoktur on para oğul

    bir gün çay içmezsem tutar isitma
    hem de bana dersin doktora gitme
    takdirin bu diye iftira etme
    tedbirime ara bir çare oğul

    fakirler bağinda baykuşlar öter
    bu nasil zamandir gün günden beter
    billurlar fincanlar yüzüstü yatar
    çay takimi oldu kapkara oğul

    der zülâlî tiryakilik bilindi
    gözlerimin işiklari silindi
    bu sebepten semaverim delindi
    kaynadi döndü pinara oğul
    0 ...
  4. 3.
  5. 4.
  6. türkiye'nin gelmiş geçmiş en büyük halk ozanlarından birisidir. ardında bıraktığı eserler adeta bir şaheserdir.
    0 ...
  7. 5.
  8. --spoiler--

    kanarya terketmiş boştur kafesi
    bülbülün goncadan geçmiş hevesi
    kesilmiş gelmiyor baykuşun sesi
    gidip eğlenecek viraneler yok

    yetti zülal artık etme ah u zar
    bulamazsın bir münasip şivekar
    bari sahralarla olsam kafadar
    hani mecnun gibi divaneler yok

    --spoiler--
    0 ...
  9. 6.
  10. Livana'dan aştım Şavşat dağına,
    Allah'ın lûtfundan ihsan göründü.
    Sanarsın ki düştüm cennet bağına,
    insanları huri gılman göründü.

    Sevgim kaldı vatan gazilerinde,
    Hasretim var idi bazılarında,
    Bu dersin manevî yazılarında,
    ''Hubbül vatan minel iman'' göründü

    Ben vatana ağlar idim ıraktan,
    Gördüm de kurtuldum gamdan firaktan,
    Gözümüz açıldı kudret-i Hak’tan,
    Güzel Çıldır, Kars, Ardahan göründü.

    Hicrân köprüsünden geçti ordumuz,
    Kalmadı kasavvet asla derdimiz,
    Poshof mekânımız, Suskap yurdumuz,
    Her taşı cevherden vatan göründü.

    Ehli iman kimse, hûri nidermiş,
    Gerçekten âşıklar, yâri nidermiş,
    Sıla derdi olan, varı nidermiş,
    Dertlerin büyüğü hicrân göründü.

    Gönül der, Zülâlî vatana yeriş,
    Dostlar ahvalinden suval et soruş,
    Ellere yaz gelmiş, bunda neden kış,
    Yaylaları karlı duman göründü

    Gönül der, Zülâlî vatana yeriş,
    Dostlar ahvalinden suval et soruş,
    Ellere yaz gelmiş, bunda neden kış,
    Yaylaları karlı duman göründü
    0 ...
© 2025 uludağ sözlük