sözlüğe ilk geldiğimde beni tatlı bir dille karşılamış bir yazardı... merak ettim baktım silinmiş..... üzüldüm.... nedeni ne olabilir diye düşünmekten de kendimi alamadım...
hezeyanlarına boşluk duygusu eklenen, kayıplarına alışamayan, ayakta durmaya güçlü olmaya çalışırken büyük badire atlatan ölüme değen yazar.. kanayan yaraları aziz tarafından mucize'yle sarılan şanslı piç.. bütün görkemiyle
geçmiş zaman evveL * geçirdiğim bir kaLp sıkışması esnasında, yani öLüme bir adım yakLaşmışken, yani o hep seninLe bağdaştırdığım "sonsuzLuğa" yakınLaşmışken, yaradan'a yakarışLarımı sunarken, koLuma serum bağLanırken, içimde oLuşan huzurun nedeni.. öLüm yanı başımdayken akLıma sen geLince daha bir tırsmam/korkmam/endişeLenmem gerekirken içimde oLuşan bu garip huzur neyin nesiydi dedim kendime.. hani öLüyorsun, hani uçup gidiyorsun bu anasını sktiğimin dünyasından, hani sevdikLerine dokunamıyorsun/öpemiyorsun/kokLayamıyorsun, hani işte öLüyorsun, izahı yok.. sonra anLadımki öLüö; sonsuz bir hayat ve orada zaman kavramı yok..
sindire sindire duyguLarımızı gerçekLeştireceğimiz bir ömür var.. yetmeyecek ya biLiyorum.. bitmeyecek o üç harf'e sığan şey.. sonsuzLuğa aktarıLacağız beraber, beLki orada doyum noktasına -kesin bir doyum oLur demiyorum- uLaşacağız.. ama sindire sindire oLacak.. öyLe çıLgın öyLe sakin..
"Biri gelir sorarsa
Beni sana sorarsa
Gitti der misin?
Gittigimi söyler misin?
Gidiyorum ben sana
Benimle gider misin?" *
kabuLLenmeyi daha kabuLLenmedim/kabuLLenemedim.. ben yine haLa aynı kişiyim, değişmedim, arabesk bir yaşam tarzına uyum sağLayamadım.. kabuLLenmeyi daha kabuLLenmedim/kabuLLenemedim.. ben haLa deLi, psikopat, rocker, asi, boyunduruk aLtına aLınamayan, gevşek, sıkıLgan, beşiktaş için kavgaya girmekten çekinmeyen, karşısındaki saLak insanLa daLga geçen, doğaçLama yaşayan, rutin hayatı sevmeyen kişiyim, biLdiğini okuyan, ukaLa, karşısındaki insanın cümLeLerini sürekLi düzeLterek karşı tarafı sinir eden biriyim.. yani anLayacağın ben haLa deLinim, haLa sevdaLın..
bu psikopat kişiye 1 yıL dayanaraktan hayatımın admini oLandır.. psikopat kişi'nin -askerLik nedeniyLe- saçLarı 4 numara iLe kesiLmiş haLini biLe sevip onu bu çirkin haLi iLe kabuL edendir..
zor.. çok zor.. inanıLmaz zor.. dayanıLmayacak kadar zor.. "keşke" dedirttirecek kadar zor.. sensizLik çok zor..
kendisine "yıLdız tepe"den haykırdığımdır, gökyüzüne onun için işaretLer bıraktığımdır..
15 ayLık kısa -ama izafi oLarak bize uzun- bir zaman diLimi süresince beni tüm hasretiyLe, tüm sevgisiyLe, tüm sevecenLiğiyLe bekLeyecek oLan biricik sevgiLi.. diLe çokça koLay geLmesi açısından "15 ay"Lık zaman sürecini "1.5 yıL" oLarak teLaffuz ederekten hasretimizi böLmeye çaLışıyoruz beyhude bir çabayLa..
ruhsal birLeşimLeri, kozmik yolculukları en iyi biçimde yaparaktan hasretimizi biraz olsun azaltmaya çaLışmak, astral seyahatler yaparaktan sevgi birleşimleri gerçekleştirmek...
çalan şarkılarda sevgili'nin hayaLetini görüp gözLerimin doLmasıyLa, sagopa kajmervari yaşanılan sevgi aforizmaLarı; "odamın hayaLetisin, sessizLiğine aşığım"..
ruhumun tamamını kendisine emanet edip, uzun -kimilerine göre kısa- yoLculuğuma çıkar, "yoksun işte yoksulum ben, diLenip ne yapayım.." diyerekten en güzel busemi aLnına kondurup giderim..
--spoiler--
sessizce bir şeyler fısıldadığında,
ah ne denli pembe görüyorum hayatı..
aşk sözcükleri söylüyor bana,
her zamankinden,
ve bir şeyler oluyor sonra bana..
giriverdi işte kalbime,
mutluluğumun ortağı,
sebebini bildiğim..
benimsin sen dedi..
bense onun,
yaşam boyu,
söyledi bunu bana, hatta yeminler etti hayatı üstüne..
ve onu gördüğüm ilk andan bu yana
hissediyorum
deli gibi çarpan bu yüreği,
hiç bitmeyen aşk gecelerini,
yerini bulan yüce bir mutluluk
sorunlar, yaslar, evreler..
mutlu yine de, ölümüne mutlu..
kollarına aldığında beni,
sessizce bir şeyler fısıldadığında,
ah ne denli pembe görüyorum hayatı..
--spoiler--
