insandan çıkmayan tek heves baş olmaktır der tasavvufçular. konuşulmak ilgilenilmek buna bağlı olarak da saygı görmek insanın en büyük arzularından biridir. utanacak bişey olmamalıdır.
genelde bu istekle yanıp tutuşanların bir sonuca varamamasıyla sonuçlanır.ün genellikle beklemeden hazırlık yapmadan geliverir aniden . Bu istekle her türlü haltı yiyebilir insan bir bakıma tehlikelidirde.
jim carrey, "keşke her insan zengin olsa, filmler çekse, dünyaca ünlü olsa, hayranları olsa; o zaman bunun hiç de mutluluktan uçuran, hayal edildiği gibi bir hayat olmadığını görürdü." demişti, o söz geldi aklıma.
varoluşa kanıt isteğidir. kişinin, "ben buradayım" şeklinde alarm verdiğini gösterir. ergenlikte başlayan benmerkezci davranışların, yetişkinlikte de devam etmesi durumunda kişinin yalnızlığa karşı depresif bir tutum sergilemememesi olanaksızdır. yalnızlık kendiliğimizi keşfetmemizi sağlayan, düşünsel süreçlerimizi gözden geçirmeye yönlendiren itici bir kuvvet olarak nitelendirilse de, bu tür bireylerde bu işleyiş negatif yönde olabilir. eğer siz kendinizle iyi vakit geçirebilirseniz, herkes sizinle vakit geçirebilir.
insanın toplumda kabul görme ve değerli hissetme ihtiyacından doğan bir dürtü. kimi zaman bir başarı hedefi, kimi zaman ise yalnızca dikkat çekme arzusuyla şekillenir. bu isteğin temelinde sosyal kabul, saygı görme ve başkaları tarafından onaylanma beklentisi yatar.
özellikle sosyal medyanın hayatın merkezine yerleştiği çağımızda popülerlik, çoğu kişi için bir başarı göstergesi haline geldi. beğeni sayıları, takipçi oranları ve yapılan paylaşımların etkileşimleri bireylerin değerini ölçen kriterler olarak algılanıyor. ancak bu arayışın beraberinde getirdiği bazı tehlikeler var.
örneğin, popüler olmak için yapılan davranışlar çoğu zaman kişinin gerçek kimliğinden uzaklaşmasına neden olur. sürekli bir maske takmak, kendini olduğundan farklı biri gibi göstermek ve sürekli onay beklemek psikolojik bir yıpranmaya yol açabilir. bir süre sonra kişi neyi gerçekten istediğini, neyi sadece başkaları için yaptığını ayırt edemez hale gelir.
popülerlik arayışı aynı zamanda sürekli bir rekabet ortamı yaratır. insanlar kendilerini başkalarıyla kıyaslamaya başlar. bu da değersizlik hissini tetikleyebilir. popüler olma isteğiyle gelen geçici mutluluk yerini hızlıca tükenmişlik ve tatminsizlik duygularına bırakır.
herkesin hayatında kabul görme ve değerli hissetme ihtiyacı vardır. bu gayet insani bir durum. ancak bu ihtiyacı yalnızca popülerlikle karşılamaya çalışmak uzun vadede kişinin özsaygısını zedeleyebilir. çünkü gerçek değer, başkalarının onayıyla değil kişinin kendine duyduğu saygıyla ölçülür.
sonuç olarak, popüler olma isteği insan doğasının bir parçası. ama bunun dozunu iyi ayarlamak ve bu isteğin insanı ele geçirmesine izin vermemek önemli. popülerlik gelip geçici, fakat kendinle kurduğun ilişki ömür boyu seninle. bu yüzden başkalarının gözüne girmekten önce kendi içine bakmayı öğrenmek gerekiyor.
