kişisel beğenileri hiçe sayma veya kendisi dışındaki insanların beğenilerine zıt olarak yeni beğeniler geliştirme çabasını da içerisine alan eylemdir. bu gibi bir eyleme kalkışmak , kendisini toplum beğenilerinin dışındaki şeylerle ilgilenmeye , kimsenin beğenmediği şeyleri beğenmeye mecbur hissetmek , bir anlamda insanın kendisini kısıtlamasıdır. unutulmamlıdır ki , her kim neyi beğenirse beğensin , zevkler ve ilgi alanları tamamen subjektif değerlendirilmesi gereken kavramlardır. eğer kişi kendi ilgi alanlarını başkalarının beğenileri dışındaki ögelerden oluşturmayı kendisine bir alışkanlık edinmişse , bu durum kişinin kendi beğenileri olmayıp her şeye sadece populist yaklaşarak genel beğenileri kendisinde de görmek zorunda hissetmesinden pek de farklı değildir. burda durum insanın kendi kendisini kısıtlamasından başka bir şey değildir. ortada bir eser veya mal vardır. bu kimileri tarafından beğenilir , kimileri tarafından beğenilmez. bu düzen böyledir. fakat kişinin kendisinde görmek isteyeceği metaları sırf başkası da sahip diye reddetmesi de akıl karı değildir. bu gösterir ki , kişi aslında karşı koymaya çalıştığı yaklaşımın esiri olmuştur ama sadece açı farkıyla. 0 derecen bakmak yerine 180 dereceden bakmaktadır olaylara. kendisini pozitif kutupta görmesine rağmen aslında olmak istediği yerde olması imkansızdır. çünkü hayatının her anında kendisi ile aynı beğenileri taşıyacak insanlar olacaktır ve bu insan sayısı kimi olgularda populizm doğuracak nitelikte bir sayıya ulaşacaktır. peki kişi o zaman önceden beğendiği bu olguyu red mi edecektir? bu yaklaşım çerçevesinde evet! peki yöneten pozisyonunda olmaya çalışıp da asıl yönetilen kişi kimdir bu durumda? tabi ki kişinin kendisi..
özetle söylenebilir ki , bu tip bir yaklaşım kişiyi kısıtlar , dar bir alana sıkıştırır. kendi dünyasını yaratmasına ve kuralları kendisinin koymasına olanak sağlamaz.eğer bu bir yaşam biçimi ise ve beğeniler içerisine giren olgulara da uygulanıryorsa , kişiye zaRAR vermekten başka bir getirisi yoktur...
"kötü" olana tepkinin zamanla populer olana tepkiye dönüşmesidir. bu noktada neye karşı olunduğuna daha net bir şekilde karar verilmelidir. populer denilen şeye mi yoksa mevcut populer kültür zırvasına mıdır tepki? populer olana uzak durmak maksadıyla kendini sınırlama yoluna gidilmemelidir. önemli olan populer kültür kavramıyla başa çıkabilmeyi öğrenebilmektir.
modern dünyanın yeni teamülü populizme kayıtsız kalmaktır. nereye gittiği belirsiz bir akıntıya kendini kaptırmamaktır.(bkz:
da vinci'nin şifresini okumamakta ısrar etmek)
