genellikle 45-50 yaşına gelmiş ve ömr-ü hayatınca baklava, hamur işleri,vs yiyerek bavul büyüklüğüne ulaştırdığı kalçalarını hiç bir yöntemle küçültemeyen kadınlarda gelişen , aklınca kalçayı duvara vurarak ezmeye çalışma güdüsüdür. ben lisedeyken, bu eylem komşularımız arasında bir çeşit furyaya dönüşmüş ve yan dairenin duvarları akşamları gümler olmuştu. hayır hiç mi morarmıyor o kalçalar anlamıyorum.
Üniversite döneminde oda arkadaşımın akıl almaz şekilde her gece duvara poposunu vurduğuna tanık olup onla bayağı dalga geçmiştim, ama inanilmaz derecede zayıfladı , ilginç.
(bkz: poponun beyne isyanı)
