izmitte bilen bilir acısu'daki nargile kafeye gittim. işten çıkmışım ayaklarıma karalar sular inmiş, dinleneyim dedim biraz. içeri girer girmez kulak kestim müziğe. ilk defa kulaklarıma işleyen bi parçaydı, utangaç ben gittim kasadaki ablaya sordum nedir ne değildir lan bu şarkı diye. çatpat ingilizcesiyle söyledi şarkıyı ve söyleyeni. şu an sanırım 6. kez dinliyorum şaheseri. yapanın ellerine, dillerine, ses tellerine sağlık. bunalım listesine bir şarkıa daha eklendi.
yalnızların şarkısıdır bu efendim.yalnızlığınızın avutucusudur.yalnız olan ama yalnız olmak istemeyenlerin yardımcısı, moral deposu, omuzundaki eldir. bu şarkıyı defalarca dinledikten sonra insan kendini artık eskisi gibi yalnız hissetmez.
adamı ''koy ver gitsin'' moduna öyle bir sokarki, yalnızlığınız bile size güç verir.
bir yer var biliyorum.
her şeyi söylemek mümkün
epeyce yaklaşmışım
anlatamıyorum.*
anlatamayanların şarkısıdır.
insanı yormayan bir melodiye ve anlamlı sözlere sahip olan bir starsailor şarkısıdır. dinlendikçe daha bir güzelleşir sanki. başınızı yastığa koyduğunuzda zihninizde olan o milyonlarca düşünceye rağmen dinlendirir sizi yine de. *
albümünü aldığım akşam terasta oturup, şarap ve sigara eşliğinde aralıksız iki saat dinlediğimiz, ertesi gunde işyerinde butun gun çaldığım mükemmel şarkı. hala her dinlediğim de aynı tadı aldığım ve hiç sıkılmayacağım şarkıdır.
yatakta tv'yi acik unutup uyuyakalinan bir gecenin sabahinda, sabah acik kalan tv'de oynayan klibiyle uyanılıp ilk kez dinlenildiginde "ana ne guzel" sarki denendir. sonra her dinlendiginde aynı tepki verilecektir sabah ta olsa gece de olsa, uc gundur uyunmuyor, yıllardır uyanılamıyor ve ya hic uyanilmayacak ruyada da olunsa.
starsailor'ın en sağlam parçalarından birisidir. duygulu ama kabullenmiş. hüzünlü ama yeni umutlarla dolmaya başlamış bir havası vardır. Yolculuk kokar.
