tobe hooper'ın yönetmenliğini, steven spielberg'in ise yapımcılığını üstlendiği 1982 yapımı korku-gerilim filmi. görsel efekti, ışık oyunları oldukça boldur ama usta işidir. oyunculardan jobeth williams bir korku filmi için üst düzey sayılabilecek oyunculuğu ve duru güzelliğiyle kalbimde yer edinmiştir.
filmin konusu şöyledir:
california'nın küçük bir kasabasında mutlu mu mutlu bir aile yaşamaktadır. bu ailenin pek de büyütmedikleri bir dertleri varsa o da küçük kızları carol anne'in uyurgezer olması ve televizyonun içindeki bazı şeylerle konuşuyor olmasıdır. aile ilk başta pek endişelenmez ama kızları rahatsız edilmiş ruhlar tarafından kaçırılınca ve evdeki paranormal olayların seviyesi artınca bu konuda uzmanlaşmış kişilerden yardım isterler...
filmden notlar:
-filmin hikayesi ve senaryosu steven spielberg'e aittir.
-tobe hooper'ı the texas chainsaw massacre filmiyle hatırlayabiliriz.
-film 114 dakika. özellikle son 15 dakikası çok yüksek bir tempoda geçiyor.
-carol anne rolü için ilk başta düşünülen çocuk oyuncu drew barrymore imiş fakat sonradan vazgeçilmiş. (not: drew kızımız aynı sene -1982- e.t. the extra-terrestrial adlı filmde oynamıştı.)
-hayalet konulu bir korku filmi olmasına rağmen, bu film, türünün klişeleriyle inceden inceye alay ediyor.
sonuç olarak tüyleriniz diken diken olmaz film bittiğinde. ama özellikle son sahne bir şeyler söylemek istiyor gibidir...
genellikle yaramaz ve bazen kötü niyetli bir ruhun, sesler çıkararak, nesneleri hareket ettirerek veya insan - hayvanlara hücüm ederek kendi varlıklarını ortaya çıkardıkları paranormal olaya ve bu ruha verilen addır.
insanın kendi ürettiği karamsarlık ve korkuların, yaşadığı gerilim ve yoğun baskının, yaşam sürecinde çektiği yoğun ızdırabın neticesinde, kendinden kaynaklanan hissel ruh. bu ruh bazı özel yetenekleri haiz başka kimseler tarafından gözlemlenebilir. kişinin yaşamını altüst eder. aslında tam olarak ruh da denemez. hissel, manevi bir varlıktır. insanı takip eder. bu kişilerce sıkça gözle görülebilir. hayalet veya ruh olduğu düşüncesi yanlıştır aslında. polter geister ile yaşamak gerçekten oldukça korkunç bir şeydir.
almancada poltern 'vurmak', geist 'ruh' anlamına gelir. "an american haunting" filminde iyi açıklandığını düşünüyorum; aşırı duygusal baskı altında kalan insanların başkalarını ya da kendisini cezalandırmak için ortaya çıkarttığı güç ve bu güçle eşyaları yerlerinden oynatabiliolarmışş...
2006 yapımı amerikan büyüsü isimli filmin ana konusunu oluşturmuş varlığın bilimsel adıdır. Özellikle ağır bir biçimde piskolojik baskıya maruz kalan genç kızların ortaya çıkardıkları ruh veya durumu fırsat bilen cinlerin başlarına musallat olmalarıdır.
sinemada izlediğim ilk korku filmi.
çokta küçüktük.
izmirliler bilir.
çay mahallesinde özseren açık hava sineması vardı.
orada dört kardeş izlemiştik.
lanet film yüzünden 1 ay tırsa tırsa yatmıştım.
olduda gece uyandım, lavaboya gitmem gerek.
asla televizyonun yanından geçmem, balkondan aşşağıya şırrr.
çocukluk işte.
yeni çevrimi şahane. son derece akıcı ve heyecan verici bir anlatıma sahip. araf sahnelerindeki özel efektler çok şık, klas ve abartısız. görüntü yönetmenini takdir ettim... çekimler ve atmosfer çok güzel. eskisinin hayranıydım çocukken ama bu gerçekten, tıpkı carrie gibi başarılı bir yeniden çevrim olmuş.
2015 yapımı yeniden çekim için yazmak gerekirse ; Sadece zamanında betamax'ta heyecanla izlediğimi hatırlıyorum, onun haricinde hiç bir şey hatırlamıyorum. Şayet bu birebir bir uyarlama ise izlerken pek gerildiğim, heyecanlandığım ve merak içerisinde kaldığım söylenemez. Yine klişe bir konu ve zorlama gerilim sahnelerinden ibaret. Daha önce de söylemiştim; bu türlerin devri artık bitti, o zamanlar güzeldi.
