Her şeyin iyi yanını görmek değil aslında. Çok olursa bir süreden sonra kişi "kader böyleymiş, olsun." demeye başlar. Fazlası kaderciliktir. Arada yapılmalı ama biz isteyince olmuyor vücut tepki olarak veriyor. vücudumuzun savunma mekanizmalarındandır. Psilolojide "tatlı limon" olarak da geçer.
kötü düşünmemek için kendini kandırmak gibi birşey. ama kötü düşünüp olmayan şeyler için moralimizi bozmamamız için ara sıra pollyannacılık oynamalıyız.
iş güç olmayan Pazar günü "Müsait zamanında beni arar mısın" diye mesaj attığınız sevgilinizin "kesin mesajı görmemiştir, operatör mesajı iletmemiştir" gibi sebeplerle sizi aramadığını düşünüp kendinizi avutmak.
(bkz: tatlı limon)
psikolojide bir savunma mekanizması.
birey hayal kırıklıklarını geri plana iterek. olumlu yanını görür. güzel gibi görünse de aslında sağlıksız bir durumdur. çünkü duygusal travmalardan kaçıştır.
leyla dışarıda hayrına yemek dağıtıyormuş. sırası gelen herkese kepçe dolusu yemek doldururken sıra mecnuna gelmiş ve leyla kepçenin tersiyle mecnunun tabağına vurup tabağı kırmış. mecnun gülerek yemek yiyenlerin yanına gitmiş. yemek yiyenler mecnundaki bu mutluluğu görünce 'leyla herkese kepçe dolusu yemek verdi seninse tabağını kırdı ama sen hala gülüyorsun neden' demişler. mecnun da 'bana da herkes gibi mi davransaydı? benim tabağımı kırdı, bana farklı davrandı demek ki beni seviyor.' demiş. kısaca pollyanna bizim mecnunun yanında halt etmiş arkadaş.
