pesimistliğin tam tersidir. en ufak bişeye üzülmek, bunalım yapmak yerine bazen kötü olaylara bile iyi tarafından bakmaktır. hafiften insanın kendini avutmasıdır
eleanor h. porter'in yazdığı pollyanna isimli kitaptaki babası ölmüş ve teyzesinin yanına gönderilmiş çocuğun hayatla mücadele etme yolu. hatta mücadele etmeyip kendi haline bırakma, herşeyden mutlu olma sendromu.
-trafik kazasında ayaklarım koptu pollyanna!
-olsun ablacim, bak artık hareket etmek için daha fazla enerji harcayacaksın, obezlikten kurtuldun fena mı!
manik atakta kısır döngüye girmek. med cezir mekaniğinde manik halden bu tarafa cezirlenememek. manik anaforuyla dibe vurmak. sonunda, manik atakta nirvanaya ulaşmak. tam 4 adet tanım yapabilmek. saydım tam 4 olmuş; kuşlar, böcekler, gökyüzü, şu akan dere ne güzel. dur ben gidip 153üncü pastoral şiirimi yazayım. lay lom. optimistlerin pollyanna ile akrabalığı üzerine bir basit denemedir. pesimistler olmasa tek başına anlam ihtiva etmeyen bu kişiler, bardağın yarısındaki suyu içer, susuzluktan ölmek üzere olan pesimiste "bak bardağın yarısı doluymuş, gördün mü?" derler, pesimistler pollyanna'ya tecavüz eden o sapık gülüşlü coşkunlardır. optimistler pollyanna'nın zevk almış olma ihtimali üzerinden pozitif takılabilirler.
