Senin dudakların beni eskiye götürüyor diyordu gözlerimin içine bakarken, sevgilime. Askerdeki sevgilime. Başındaki pembe-gri çizgili, örgü beresinin altında sansürlü gözleri görülüyor, o bundan zevk alıyor, daha keskinleştiriyor, daha kapalı, yüzüme, gözlerime, dudaklarıma bakıyor. Hey burada biraz duralım. Ağacın altında. Ona ağacı gösterdim. Şişman ağaç. Öylesine şişmanki gölgesi kaldırımı kaplıyor, yukarı da sokak lambası ışıldıyor. Yoldan arabalar seyrekte olsa- geçiyor, farları ince çizgiler halinde yansıyor. Yine de karanlık. En çok alt dudağıma saldırıyor. Çenemle alt dudağımın arasındaki sakallarım derimi tahriş edecek. Durduruyorum onu. Yavaş yavrum!
....
devamı için; http://www.tumblr.com/blog/pollyanna-0
