çağdaş hollywood sinemasının ideolojisi ve politikası altbaşlığı ile
sunulmuş, sinema sanayii'nin çarklarının neden ve nasıl döndüğünü
çok iyi açıklayan nefis bir kitap. ayrıntı yayınları'ndan çıkmış olup**
tanıtımını da şöyle yapmışlar:
Politik Kamera, altmışlı yılların sonlarından seksenlerin ortalarına kadar uzanan ve ABD toplumunda politik ibrenin giderek artan bir hızla sağa yöneldiği bir dönemde Hollywood sinemasının bu yönelime nasıl karşılık verdiğini ele alan, kültür ile politika arasındaki ilişkiye dikkat çeken bir üslupla yazılmış eleştirel bir inceleme. Ryan ve Kellner, altmışların özgürlükçü ve eşitlikçi değerlerle örülü toplumsal atmosferinden Reagan'ın vahşi kapitalizmine giden yolu, Hollywood sineması üzerinden kat ediyorlar. Ryan ve Kellner'a göre sinema ideolojik üretim açısından vazgeçilmez bir araç; çünkü her ikisinin de sıkı sıkıya ilgili oldukları bir ortak nokta var: Temsil. Sinema dışarıda duran bir şeyi bize göstermez, onu temsilin süzgecinden geçirerek, şu ya da bu biçimde dönüştürerek, bize bir yapıntı sunar. Sinemada gördüğümüz her şeyin arkasında, temsil biçimine ilişkin bir tercih yatar. ideoloji de temsiller üzerinde yükselir; toplumsal kurum ve değerlerle, cinsiyet rolleriyle, kişisel varoluşumuzla ilgili yapıtaşları temsilin vazgeçilmez katkısıyla oluşturulur. Dolayısıyla sinema, ideolojinin idamesine destek veren temsil biçimlerini yeğleyerek hâkim ideolojik gerçekliğin yeniden üretimine katkıda bulunabileceği gibi, alternatif temsiller aracılığıyla onu sarsmayı da amaçlayabilir. Zararsız görünüşlü pek çok Hollywood hikâyesinde kılık değiştirmiş toplumsal arzular, sıradanlıkları metaforik yüceltmeyle örtbas edilmiş korku ve kaygılar boy gösteriyor. Muhafazakâr Hollywood sinemasında bolca rağbet edilen metaforik anlamlandırma biçimi, psikososyal gerilimleri yatıştırmaya yönelik bir boşalım mekanizması oluşturuyor. Böyle olunca, örneğin, Baba'nın erkeklerini bu kadar erkek yapanın ne olduğu, Şeytan'daki masum kız çocuğunun neden şeytanlaştığı, Jaws'daki köpek-balığının aslında kime ve neden dehşet saçtığı, Havaalanı ve Yangın Kulesi gibi felaket filmlerinde felaketle birlikte nelerin savuşturulduğu, Kıyamet'te Vietnam'la nasıl hesaplaşıldığı, Rambo'nun neden şiddete doymadığı üzerinde yeniden düşünmek gerekiyor.Patolojik bir eril cinsel kimlikle, bireyci alternatiflerle, seçkin liderlere bağlanmış umutlarla yüklü, karşılanmamış özlemlerin ve hüsran duygularının saldırgan bir şiddete dönüştüğü babaerkil muhafazakâr toplumda, imdat çağrılarını görmek için muhafazakâr kültürel üretimi geri şifrelemek bile yeterli olabiliyor. Ryan ve Kellner, Hollywood'un ideolojik şifrelerini ustalıklı bir içgörüyle çözerek, Hollywood formüllerinin bize gerçekte ne söylediğini anlatıyor. Muhafazakârlık sözlüğünde erkek ve kadın olmanın, özgürlüğün, başarının, doğanın, ailenin, teknolojinin vb. ne anlama geldiğini merak edenlere ve daha eşitlikçi alternatiflerden umudunu kesmemiş olanlara...
ayrıntı yayınları tarafından çıkmış, önemli bir sinema kitabı. yazarları michael ryan, douglas kellner. 60'lı yıllardan 80'li yıllara doğru a.b.d.'de değişen politik eğilimin hollywood'daki yansımaları çözümlemelerle yansıtılmaktadır. 60'lı yıllarda sol hareketin amerikan sinemasını nasıl etkilediğini ve 80'li yıllara doğru sağ dünya görüşüne kayan ülkenin sinemasının da nasıl değişerek bu ideolojiye hizmet ettğini gözler önüne sermektedir. sabun köpüğü tabir edilen hollywood filmlerin altında yatan örtük kodlamaların çözümlenmesi ile, kitlelere aslında neyin empoze edildiği tüm çıplaklığı ile gösterilmektedir. sinemaseverlere ısrarla öneririm!
bir sinemaseverin mutlaka okuması gereken, hollywood'un aslında eğlenceden ziyade olmadığı resmen politik amaçlarla mesajlarla döneme uygunluk gösterdiğini görmenizi sağlayan eşşiz ve yalın bir kaynaktır.
çeviri dili biraz ağır olsa da sinemaya hakikaten meraklıların okuması gerektiğini düşündüğüm kitap. hangi dönem ne tür filmler neden revaçtaydı, bir filmdeki bir sahnede ne mesaj verilmek isteniyor gibi şeyleri kafaya takanların severek ve bilgilenerek okuyacağı bir kitap. tek eksiği sadece hollywood'u incelemesidir. yazarlar dünya sinemasıyla ilgili ikinci bir kitap çıkarsalar gayet güzel olur.
