Duygusuzluk vicdansızlık degildir. Yemek yerken bana su sıkan sokaklarda jopla kovalayan belime tekme atan saatlerce bina için de saklanmama sebep olan bi sürü arkadaşımı öldüren sakatlayan göz altına aldıgı kız arkadaşları taciz eden gözüme süt döken çocuga vuran serviş şöförünü kör eden beşiktaş da kızın kolunu kıran ismail e acımadan vuran ethem mi öldüren ve daha nicesi. Şimdi kimse benden merhamet beklemesin gebersinler şerefsizler bir damla üzülmem.
insanlıktan nasibini almamış insandır. biri eylem yapıyor -eyvallah sonuna kadar yapsın, eylem haktır boku çıkarılmadığı sürece, ki çıkarıldı- diğeri aldığı emri orantısız güçle uyguluyor. şimdi mesela ben burada objektif düşünmek istediğimde polisi pkk'yla karşılaştırmam. neden? çünkü biri bu devletin polisi -her ne kadar 12 yaşındaki çocuğa plastik sıksa da öyle- diğeri beşikteki bebeğe bile acımayan, hatta ve hatta köydeki küçükbaş hayvanlara kadar katleden bir terör örgütü. şimdi benim objektif düşünen peynir kafalı arkadaşım; sen yakın geçmişi bir araştır. şöyle 91-95 yıllarına bir git. pkk katliamlarına bak. adamlar kürt mücadelesi adı altında kendi ırkdaşını bile öldürüp öldürmediğine bak. 12 yaşındaki çocukları dağa çıkarıp, onlara neler yaptıklarını araştır. fakat yine de polis kötüdür diye düşünüp pkk'yı iyi yapıyorsan beyninde, sözlükçe yapacak pek bir şeyimiz yok; çünkü belli ki yaşın daha küçük ve kafana yerleştirilmiş bir kaç düşünceyle ortalıkta gezinip duruyorsun. ha yaşın büyükse de daha kötü.
