tek bir istisnası olan bir durumdur efendim benim için.
2013 yılında, (evet 2013) evime yasaklı kitap şüphesiyle gelen, evin bir odasını dolduran kitaplığımı görünce yaklaşık iki buçuk saat boyunca kendisiyle tolstoy, gogol, turgenyev gibi rus edebiyatçılarına dair beyin fırtınası yaptığım ressam kılıklı komiser hariç katıldığım bir önermedir.
tek polis arkadaşım da o oldu zaten bu olaydan sonra. hala görüşürüz. harika bir insandır.
çünkü güçlerini korumak isteyenlerin hep kuklası oldular,vatandaşları dövdüler,asıl suçluları serbest bırakıp,suçsuz insanlarla uğraştılar,tıpkı savcılar,hakimler gibi.yazık
salak sıçmığı bir sözdür. ulan bu gezi olayları olmadan önce veya sonra her götümüz sıkıştığında polise koşuyoruz. bu arkasından atıp tutanlar götleri tutuşunca hemen polisi ararlar şahsiyetsiz, şerefsizler.
hicbir zaman insan olamadilar nasil bir cumledir? vakti geldiginde sehit olmadi mi bu adamlar, hic mi yardiminiza kosmadilar? geziyle birlikte bir toplulugu, butunuyle insanliktan cikmis olarak nitelendirmek ne derece dogru olur ki?
bence su genellemeleri en cok da bu ulkede yapmamaliyiz.
