y: kırmızı ışıkta geçtiği için şoförü hemen 50 mt ötedeki polise şikayet eden yaya.
ş: hemen ötede duran polislerin varlığına aldırmadan kırmızı ışıkta geçerek yayayla arabasının tamponunu burun buruna getiren bayan şoför.
o diyalog:
y: napıosunuz siz bayan yaa, kırmızı ışıkta geçiyosunuz yaa, şikayetçiyim memur bey!
ş: ...
yaya tabii gaza gelir, sesi daha da yükselir:
y: nasıl geçersin yaa, görmüyomusu kırmızı ışığı, davacıyım senden!
memur bey hemen araya girer, ortamı sakinleştirmeye çalışır :
- beyefendi bi dakka sakin olurmusunuz. beyfendi, beyefendi; napıyosun lan senn!!
dağdan şehre inmiş, ortalığı darmadağın eden köpeklere sadece tazzikli su sıkarlar. ama hakkını arayan gariban işçilerinse tabiri caizse amına koyarlar.
öğrenci, işçi, memuru iyi döven ama serseri kavgası, kapkaç, bıçaklama gibi olayları sadece seyretmekle kalan, tam olarak ne işe yaradığını kendi de bilmeyen meslek grubu.
allah allah kimsenin gözüne ne hikmetse takılmamış.
yaklaşık bir dolmadan 2. kez mersin'deki bir karakol basılmış, adana, mersin, sultanbeyli cenahlarında da bildiğin taş, sopa ve molotoflarla saldırıya uğramalarına rağmen yapabildikleri yegane şey onlara tazyikli su ve biber gazı atmak olan türkiye cumhuriyeti'nin resmi asayiş birimi.
ne hikmetse bu başlık altında 1 mayısta polisi yerle yeksan edenler polise pkk mensup ve sempatizanlarının taarruzda bulunmasına hiç ses çıkarmıyor.
tam düşündüğüm gibi.
türkiye cumhuriyeti mi muz cumhuriyeti mi sorusunu sordurtan birimdir kendileri. ula israil'de polise değil molotof yanlışlıkla taş atsan en iyi ihtimalle plastik, yüksek ihtimalle de gerçek mermi yersin götüne.
lakin burası türkiye cumhuriyeti. bir de amerika için özgürlükler ülkesi derlerdi. siktirsinler ordan, 4 gündür olan eylemleri amerika'da yapsınlar götleri yiyorsa o götverenlerin. taş attıktan sonra 1 saat ömürleri kalmaz hiç birinin.
ama ne diyorduk, burası türkiye. vatandaşı daha benimsemiyorken polisi, terör sempatizanı polise molotof sallamış çok mu(soru işareti)
5 yıl önce sonbahar mevsiminde maçka parkında geçen iki polisle diyoloğumuz
p: gençler amirimiz devriye atarken sizi burda uygunsuz vaziyette görmüş bize fırça attı
m: nasıl yani uygunsuz vaziyet geleli 5 dakka oldu oturuyoruz burda
p: ben anlamam bizim maaşlarımızdan kesilecek burdan sorumlu olduğumuz için amir yalanmı söylüyor
m:haydiii ne alaka abi ya koca parkta bizimi buldun
p: o zaman bizle karakola kadar gelin ifadenizi alalım yada;
m:yada ne ?
p: kesilen yevmiyelerimizi verin
m: ne kadarmış
p:10 milyon verseniz yeter
m:iyi hadi verelim bakalım
polisler size karışan olursa biz buralardayız der ve gider her şeye tamamda sayın memurum yanımdaki arkadaş erkekti be hem sapık hem ibne muamelesi niye yaptınki bize.
imajlarıını acilen düzeltmesi gereken kişiler. artık insanlar çok ta güven duymuyor polislere. ama bu zor gibi. zira hep iktidar bakış açısına göre asayiş sağlamakta gibiler.
günümüzün yeniçeri ocağıdır. 17. yüzyıldan 1826'da kaldırılışına kadar yeniçeriler o zamanki meslek odaları olan loncalarla yani gündelik hayatla bütünleşmiş silahlı bir güçtü. osmanlı kayıtlarının, kadı sicillerinin on yedinci yüzyıldan itibaren gösterdiği gibi, bu ordu giderek asli görevi olan savaşa gitmeye isteksizlik göstermiş; kendi dışındaki nüfus üzerinde keyfi ve düzensiz bir baskı gücü haline gelmişti. Osmanlı esnafının, esnaflaşan yeniçerilerin zulmüne karşı şikayetleri, kadı mahkemelerini giderek daha çok meşgul eder olmuştu. Bu bakımdan, yeniçeriler bir nevi mafyalaşmış bir silahlı güçtü.
ikincisi, Yeniçeri, aynı zamanda dinsel bir silahlı örgüttür. Yeniçeri'nin o dönem Bektaşi tarikatı üyesi olduğu Türk tarihçiliğinin malumudur. Bu nedenle, 2. Mahmut "Hayırlı Vaka" ile Yeniçeriler'i ortadan kaldırdığında, mensup oldukları tarikatı da yasaklamak durumunda kalmıştı.
Üçüncüsü, yeniçeri kumandanları, pek çok olayda kendi başına hareket etmiyor, siyaseten saraydaki din adamları (ulema) tarafından yönlendiriliyordu. Dış düşmanla savaşta hep kaçanlar, iç düşmanla savaşta son derece atılgandı; ulemanın bir çağrısıyla, kendi çıkarlarına dokunan en ufak bir padişah kararında ayaklanabiliyordu.
Demek; tarihten silinmeden önce, Yeniçeri bir ordu olmaktan çok, gündelik yaşamın her gözeneğine sızmış, dinsel ve siyasal olarak örgütlenmiş olan bir sokak gücüydü.
şimdi polise bakarsak mensupları arasında silahsız insan vuranların, suçlamalar karşısında mahkemelere gelmeyenlerin, toplumsal olaylarda amirlerinin denetiminden kolayca çıkanların, basından öğrendiğimize göre haraç ve mafya çetelerinde kurucu düzeyde yer alanların azımsanmayacak sayıda bulunduğu, eğitimsizliği ve keyfi davrananların çokluğu raporlarla sabittir. Hatta bu durum öylesine kanıksanmıştır ki Avcılar'da bir bardan bir kadını saçlarından sürükleyerek çıkaran bir takım zorbalar, daha rahat suç işleyebilmek için polis kılığına girebilmekte, halkımız polisin keyfi ve tutarsız davranışları nedeniyle olaya müdahale etmemektedir.
Üstelik, yurttaşlarımızın günlük yaşamında etkin biçimde yer alan bu teşkilat içinde, belli bir dinsel ideolojinin ne denli etkili olduğu artık herkesçe tartışılmaktadır. polisler yeniçerilerin 17. yüzyıl-1826 arasındaki davranışlarına tıpatıp uymaktadır. bu yüzden polisler günümüzün yeniçerileridir. kanımca bu teşkilatın ya elden geçirilmesi yada toptan kaldırılması gerekir.
iskence ile sik sik gundeme gelirler.hatta turkiye'nin tanitimi icin birebirdirler.butun dunya'daki gazeteler bu sayede turkiye hakkinda yazilar yazarlar.
fransa'nin le monde gazetesinde dun yayinlanan engin ceber ile ilgili bir yazi :
kişiye ucuz yollu muazzam bir sınıf atlatan meslek. yıllarca kırsalda kalmış, itip kakılmış bir anne-babanın evladı polis okulundan sonra o itip kakma eylemini yapan üst sınıf (!) zümreye katılır.
suçsuzu suçlu, suçluyu suçsuz konuma getirebilen insancıklar. yanından geçerken bile geriliyorum fazla mesai sonrası kafayı yemiş polisin biri sarmasın diye.
yeni bir semte taşıdındıktan tam 3 ay sonra eve gelip adres tespiti yapan toplum güveni sorumlusu. yeni bir yasanın çıktığından mıdır nedir bilinmez ama polisin evleri tek tek gezip adres tespiti yapmasına anlam veremiyorum. he birde sivil olarak görev yapıyor bu arkadaşlar. kimlik istediğimizde nerdeyse dövecek şekilde bakarak:
"çok meraklısınız kimlik görmeye" diye cevapta veriyor. evet meraklıyım ulan bu ülkenin vatandaşı olarak en doğal hakkım.
medyanın bir türlü sevemediği, aralarında bulunan birkaç dengesizin yaptıklarının emniyet teşkilatına maledilerek yıpratılmak istendiği, güzide bir meslek...
hırsız görülmüş olduğunu ihbar ettiğinizde gelip olay yerinde nutuk atan kişi.
gece devriyelerini sıklaştıralım sözleri ve temennilerle evinizden ayrılır. beni ve ailemi korur. ***
kişisel fikrimdir bu hantal ve işlevsiz haliyle ikilik yaratmaktan başka bir işe yaramamaktadır. jandarma ile hemen hemen aynı işi yapmaktadırlar.
bu hantallıktan kurtulması için jandarma ile birleştirilip tamaman iç güvenliği elinde bulunduran bir kurum olmalıdır. ve bu şekliyle hükümet emrinden ayrılıp askeri kurum olmalıdır.
sözde halkı koruyacak ama kişiler ama halkı si.mekten başka bir şey yapmamaktadır çoğunluğu. iyi olanları da vardır tabi aralarında ama azınlıktadır.
trafikle ilgilenenleri rüşveti kendilerine hak görür hale gelmiştir günümüzde. öyleleri vardır ki ''ceza kes'' dersin sana ''ceza pahalıya patlar bak'' diye de rüşmet vermenehdit için tehdit ederler. kendi aralarında da rüşvet almayanlarına salak gözüyle bakarlar. ayrıca bir de bunların otoparkla anlaşmalı çalısanları vardır. park y
asağı olan yerlerdeki arabaları çekerler ve anlaştıkları otoparka götürürler. götürdükleri otoparka gidersiniz arabanız bir saat kalmıştır ama sizi bir güzel dürterler orda. ondan sonra alırsınız arabanızı.
polisler devletin onlara verdiği yetkiyi, gücü kendi egolarını tatmin etmek için kullanır. halktan kendisini üstün görür. istediği insana dayak atmak onun en doğal hakkıdır.
bir kez başıma böyle bir olay geldiğinden biliyorum böyle olduklarını. gelir seni bir güzel döver tabi otoparkçılar da dayak atarlar. daha sonra karakola götürürler. orda da dayak yersiniz. sonra nezarete atarlar. nezaretin önüne polisler gelir ve ''siz yar.ağı yediniz oğlum, sizin gibileri sikmek farz bizde, .mına koyduğumunun çocuğu'' gibi küfürler ederler size nezarette beklerken. daha sonra kendi kafalarına göre bir dilekçe yazarlar gerçeklerle alakasız ve okutmadan imzalatmaya kalkar şerefizler. sonra savcıyı ararlar ve savcıya da sizi öyle bir anlatırlar ki teröristten farkınız olmaz savcının gözünde ve sabaha kadar içeride kalacağınızı sabah savcı önüne çıkacağınızı söylerler.
bunun üstüne iki avukat getirtirsiniz ve avukatları gördükten sonra şerefsizler sizi nezaretten çıkartırlar. alırlar üst kata yüzünüze küfür eden it ayağınıza çay getirir bir de afiyet olsun der. daha sonra hastaneye gidersiniz rapor almak için doktor olucak şerefsiz yediğiniz dayakların izini elinden geldiğince görmemeye bakar ve raporu buna göre tutar. polise gelince olmayen şeyleri yazmaya çalışır raporuna. hastanede yanınıza avukatlarınızı almazlar. daha sonra davacı olurlar sizden mahkemede de yine herkes polisten yanadır. suçlu bulunursunuz. polisler temiz çıkar.
yediğiniz dayak, avukatlara verdiğiniz o kadar para, mahkemelerde sürünmeniz de cabası olur. bir de suçlu olursunuz. beş sene içinde bir olaya karışmayacaksınız, her hangi bir suç işlemeyeceksiniz eğer bir suç işlerseniz yeniden yargılanıcaksınız diye bir karara katlanmak zorunda kalırsınız ki hayatım boyunca ilk defa karakola düştüm.
işte bu olaylardan sonra polisin insanın gözünde eşkiyadan bir farkı kalmıyor. hatta eşiyadan daha tehlikeli çünkü polis devleti temsil ediyor ve yapacağınız her şey devlete saygısızlıktır ki bu yüzden de elinizi ayağınız bağlı oluyor ve atılan dayağada karşılık veremıyorsunuz karşınızdakının polis oldugu için.
insanı öyle bir hale getiriyorlar ki, yani gözümün önünde polisi linç etseler, gebertseler, oturur karşına yakarım bir sigara öyle izlerim içim rahat bir şekilde, doya doya.
filmin bir ruhu var. o ruhu filmin ilk 15 dakikasında yakalayan, geri kalanını ağzı açık izliyor zaten. her bir diyalog, senaryonun gidişatını değiştiriyor. zaten senaryo, virajları o kadar keskin alıyor ki sizi absürdlükler diyarında yolculuğa çıkartıyor.
