insanın nasıl biri olacağını yüzde doksan oraninda ailesinin belirlediğinin kanıtıdır. Nerdeyse herkesin neredeyse bütün fikirleri çocukken atılan temellerin üzerine atiliyor malesef.yıkalım tabularımizi!
sike sürülecek aklı olmayan insanların çocuk yapması ve büyütememesinin eseridir. bu yüzden eğitim şart diyoruz. cahillerin elinden çıkan nesillerde cahil olacaktır.
vatanın öz evladıdır. büyüdüğünde on numara adam olacaktır. helal olsun sana çocuk önce biber gazı sık sonra copla onları yerde kafalarını tekmele. kafalarına gaz bombası at. 1 mayıs meydanlarını kurşunla.
çocukların ufuklarının dar olmasının nedeni çevresindekilerdir.
çevresi ne kadar dar ise çocuk da o kadar oluyor işte.
yani burada sorun odtülü öğrenci dövmek isteyen çocuk değil bizzat çevresidir.
aynı çocuk tv de dövülen doktorları görüyor da neden "büyüyünce hasta olacam doktor dövecem" demiyor çünkü çevresi "şimdilik" doktor dövmenin kötü bir şey olduğunu biliyor.
şiddete şartlandırılarak büyütülmüştür. herhalde barış ve hoşgörü içeren bir dünya kendisine öğretilmemiştir. ama neticede çocuktur, hala kendisine bu isteğinin ve bu tür şeylerin yanlışlığı öğretilebilir.
çocuktur, birşey demeden geçersin fakat daha sonra ailesi bulunup ailesinin ağzı yüzü dağıtılmalı.
neler öğretmişsiniz bu çocuğa? diye azar çekilir, sonra devamında ufak bir konuşma yapılır:
üniversitede herhangi bir şiddet kullanmadan, kimseye zarar vermeden haklarını arayan bir grup öğrenciye polis uyarısızca saldırmıştır.
hiç mi izlemediniz görüntüleri? polis kamerasından da izledim gene aynı lan gene aynı.
susun o zaman, görüşlerinizi belirttikçe dövsünler sizi, kabullenin.
(bkz: susma sustukça sıra sana gelecek)