ranta karşı çıkmak için. hukuksuzluğa daha fazla tahammül edemediği için çıkıyor. her gün tv'lerde yaşam tarzını eleştiren adama karşı sokaklara dökülüyor. güçler ayrılığını savunmak için, demokrasi için sokaklara dökülüyor. abd için suriye'ye saldırılmasına karşı çıkmak, ötekileştirmeye dur demek ve para için bu ülkenin doğal ve kültürel mirasını umarsızca katleden buna karşı karşılık hiçbir merciye hesap vermekle kendini yükümlü görmeyen insana karşı sokağa çıkıyor. onlarca yıl devlet eliyle ötekileştirilen kürt halkı da onların yanlarında. bazı ülkücüler de sokaklarda. hatta benim türbanlı bacılarım da orada. çünkü tayyip erdoğan gibi diğerlerine karşı hiçbir öfke göstermiyor. yan yana sokağa çıkıyor, selam veriyorlar birbirlerine, hallerini hatırlarını soruyorlar. hiç kimse tek tipleştirilmek istemiyor, hiç kimse gösterilen düşmana karşı nefret duygusuyla dolup taşmak istemiyor. kendilerine yöneltilen küfürlere, öfke seline cevap vermekten kaçınıyorlar. çünkü oraya savaşmaya değil, seslerini duyurmaya bu ülkenin vatandaşı olduklarını ve hiçbir yere çekip gitmeyeceklerini özgürce yaşayacaklarını zulüm karşısında asla susmayacaklarını ifade etmeye çalışıyorlar. içlerindeki provokatörlere bile dur demesini biliyorlar. istedikleri yıkmak değil, yapmak. bu ülkede var olduklarını birilerine hatırlatmak. oysa iktidar onları dinlemiyor. her geçen gün başka bir palavrayla halkı bölmek istiyor. başımızda tek adam olmak milleti tek tipleştirmek istiyor. bunu yaparken de kendi vatandaşını israil'in maşası ilan ediyor. kendi düşüncesini en doğru düşünce kabul ediyor. demokrasiden gram nasibini almamış. elindeki gücü kaybetmemek için elinden geleni ardına koymuyor.
polis işte bu nefret ortamında neden acaba göstericilere hayvan gibi saldırıyor? düşünmüyor mu? aslında o göstericiler onun çocuğunun sağlıklı bir ortamda büyümesi için mücadele veriyor.
ak partililer düşün müyor mu? pekala biz osmanlı olduk? balkanları ve afrika'yı ele geçirdik. hayatınızda neler değişecek. gün gelecek işgal ettiğimiz yurdun hakları ayaklanacak, onlarca savaş yapacak ve neslimiz savaş travmasıyla büyüyecek. önümüze geleni düşman ilan edeceğiz. buna değer mi? düşmanlıktan ziyade kardeşlik diğer bir seçenek değil mi?
Dunden bugune yasanan olaylar sonucu akla gelen sorudur cevap cok basittir oyle emir almistir. Isi daha da vahimlestirirsek belki oldurdugu kelle basina komik rakamlar alacaktir. Yalniz dusunulmesi gereken bir sey var o polis aldigi o parayi nasil helal para diye ailesinin bogazindan gecirecektir ?
