Bir gün canı sıkılan Polat ın istanbul boğazını gören o meşhur elifle muhabbet ettikleri banka oturup sakinleşmeye çalışmasıyla başlar hikayemiz, o sırada ezelin Ramiz dayıya aradan çekil demesine bozulan Ramiz dayı soluğu istanbul boğazını gören meşhur banka gidip sakinleşmek ister. Bir birini hiç tanımayan Ramiz dayı ile Polat alemdar tesadüfen aynı banka oturup poker suratlarıyla vapur sirenlerinin arasında duyabildiğim konuşmalardır.
POLAT ALEMDAR: Ben soru sormam hesap sorarım.
RAMiZ DAYI: Hesap görmek, hesap etmekten zordur yeğenim.
POLAT ALEMDAR: Sen, sen ol! Asla biz olma.
RAMiZ DAYI: Şimdi anladın mı ben olmanın ne demek olduğunu?
POLAT ALEMDAR: Bu âlemde iki şey adamı bitirir; biri kadın, biri ihanet.
RAMiZ DAYI: Bir kere ihanete uğradın mı, anılar sanki bataklık olur. Hatırladıkça çekerler seni içeri. Hatırladıkça affetmek istersin yeğen, çünkü affetmek unutmak demek...
POLAT ALEMDAR: Dostunu da düşmanını da kendin seçtiğin sürece güçlüsün.
RAMiZ DAYI: Güç, giz'den gelir yeğen!
POLAT ALEMDAR: Seninle benim kellemi alacak adamın kulağına ezanı ancak biz okuruz.
RAMiZ DAYI: Senin yerinden oynatamayacağın taşlar var yeğen ama benim yok!
POLAT ALEMDAR: Ölüm ölüm dediğin nedir gülüm? Ben senin için yaşamayı göze almışım.
RAMiZ DAYI: Ölüm gibidir sadakat, pazarlığı olmaz.
POLAT ALEMDAR: Kaldığın yerden devam edemiyorsan en baştan başlarsın!
RAMiZ DAYI: Değişmek zordur yeğenim ama bazen aynı adam olmak daha zordur...
POLAT ALEMDAR: Sadakat, Kurtlar Vadisi'nin en güçlü panzehiridir.
RAMiZ DAYI: Ne yarak şeydir bu sadakat... Sadakat sır saklamak mıdır, sessiz kalmak mıdır kıyametin kopacağını bile bile?
POLAT ALEMDAR: Sonunu düşünen kahraman olamaz.
RAMiZ DAYI: Bazen hayat seni öyle zorlar ki yeğenim, yolun başında kimdin unutursun.
RAMiZ DAYI: Aç gözünü yeğenim, adını söyle bana!
POLAT ALEMDAR: Kimine göre can Polat, kimine göre can alan Polat.
RAMiZ DAYI: ezelllllll. Bazen yapılması gerekeni yapmak gerek.
POLAT ALEMDAR: mematiiiii. Sık kafasınA
