ya başlık tam anlatmak istediğimi karşılamadı ama bir şekilde açmak istedim. anlatmak istediğim şudur; ''pokemonların televizyonlardan kaldırılması sonrası yasanılan bunalım'' eee haliyle sözlük kabul etmedi tabi böyle sikim sonik bir başlık oldu. neyse uzatmayalım hayat devam ediyor...
bir zamanlaın en çok izlenilen programı, belki de en çok izlenileni. o başladığında televizyon karşısına geçmeyen çocuk yoktu. büyük bir sabırsızlıkla beklerdik saati. o saatte sokakta in cin top oynardı.
savaş çıksa yine de sokakta oynayan çocuklar olurdu ama pokemon başladığında sokakta oynayan çocuk bulmak zordu!
güzel günlerdi ama çabuk bitti nihayetinde. bir çocuk ''ben pokemonum'' diyip kendini balkondan aşağıya atıyor ve pokemon şehiti oluyordu. ardından milletini çok düşünen devlet büyükleri! her zaman olduğu gibi yasakçı zihniyete bürünüyor ve pokemon'u yasaklıyordu. elbette bütün çocuklar büyük bir nefret ile o kendini pokemon sanıp camdan atlayan çocuğa etmedikleri küfürü bırakmıyorlardı.
lan ya oysa ne güzel bölümler başlamak üzereydi. bütün pokemonlar gelişmiş yeni yeni türler meydana gelmiş, charizard aşh'i dinler olmuş falan. en çok da charizard'ı merak ediyordum ne alemde acaba şimdi? hala aşh'i yakıyor mu yoksa akıllandı mı?
bir dönemin bütün çocuklarına "ash charizard'la arayı düzeltti şimdi ortalığın amına koyacak du bakalım ne olacak" sorusunu sordurtup sonra hepsine yaşadıkları en büyük hayal kırıklığını tattıran dönemdir.
edit: bu dönemin yaşanmasına sebep olan seda sayana en güzel dileklerimi tekrar iletiyorum (kendisi televizyondan her gün bıkmadan usanmadan yasaklayın bu çizgi filmi çocuğumun psikolojisi bozuldu tarzı mesajlar vermiş ve sonunda başarılı olmuştur)
birçok çocuğun televizyona küstüğü dönemdir. televizyonda da izleyemeyince sokakta tasolarıyla biz pokemonculuk oynamaya başladık. ** zaten kurnaz yapımcılar da pokemonun öksüz bıraktığı televizyonu beyblade, digimon, megamen gibi programlarla doldurmaya çalışmışlardır; ancak hiçbiri bizim kalplerimizdeki pokemon aşkını silememiştir.
(bkz: pokemon 4eva)
dönemin en sevilen programının kaldırılmasıyla kendini boşlukta hisseden her yaştan çocukların içine girdiği bunalım dönemidir.
o günü hiç unutmam. ogün değil lan! o gün. he işte, o gün yine tv karşısına geçmiş birazdan başlayacak olan pokemon'u bekliyordum. ama gelmedi o gün. şaşırmıştım. yanlış kanal mı acaba dedim. hayır, doğru kanaldaydım. ama yoktu. pokemon yoktu! kendimi çok çaresiz hissettim. yapayalnız, terk edilmiş. harap, yıkık, viran olmuş*...
kendimi sokağa attım hemen. milyonlarca çocuk vardı sokakta. hepsi kendinden geçmiş halde dolaşıyordu. ağlayanlar, sızlayanlar, toplu intihara kalkışanlar...
