aldous huxley'in bizde pek bilinmeyen, zamanında mina urgan'in ses sese karşı ismi ile cevirdigi roman. huxley yakin arkadaşı d . h lawrence a kıyak gecmiş, kendisinden esinlendigi soylenen mark rampion karakterini romandaki tek aklı başında ne yaptıgını bilen adam olarak resmetmistir, ama lawrence in huxley i eton lu bir züppe olarak görmesini engelleyememistir sanırım bu.
nickimin isim babası muhteşem bir aldous huxley romanı.
romandan ziyade bazı yerlerinde deneme havası veriyor.
zaten kitabı sevmemin asıl sebebi de bu.
birçok karakter barındıran kitap, bütün karakterlein derin analizini, portrelerini muazzam bir şekilde ortaya çıkarıp hayata bakış açılarını büyük bir ustalıkla resmediyor.
kitabın bazı yerlerine deneme serpiştirmesi huxley' in ne kadar iyi bir denemeci olduğunu da kanıtlar nitelikte.
