Adana / Pozantı / fındıklı yaylası'nda rahmetli Rafet dedem ve mücella teyzemle kalıyorum. Bir gün misafirliğe gittik, akşamüstü. Kızın adını unuttum da, gittiğimiz ev sahibinin ismi aydın idi. Deli aydın derlerdi hatta yanlış hatırlamıyorsam. Sonra yıllar önce duydum ki vefat etmiş. Allah rahmet etsin.
Çaylar çorbalar, okey oynamak bir yayla geleneğidir. Aman bir ahu, bir kızı vardı ki, kızın ismi aklımda değil de, yüzü gözümün önünde tıpatıp kaldı uzun yıllar, ben daha bacak kadarım, yaşı belki +15-20 filan.
Çok sevmiştim yav çocukca.
Maalesef ki, dede o kimdi? Teyze o kimdi? Diyecek kimse kalmadı. Vaktinde de soramadım. Ergendim, sorulur mu öyle? Ayıp. Zaten kız kaç yaşında belki evlenmiştir. Hem beni alır bile benim yaşım kaç.
Onu çok seviyordum uzaktan uzağa. Bana bisküvi filam veriyordu negzel.
