bu manasız tavrın manası çok basittir. şu anda ona ilgi gösterecek birini bulamamıştır, ''ne olur benim için öl geber mahvol paramparça ol benim ne kadar mükemmel harika vazgeçilmez bir kız olduğumu bana anlat benim bulunmaz hint kumaşı olduğumu herkese ispatla'' demek istiyor*. yoksa o da çok iyi biliyor ki sana yapıp yapacağı en büyük iyilik seni aramamak, seni sormamaktır.
- merhaba orhan
+ sevgilimm!
- orhan ben ayşe lan ayşe.
+ ha..
- manita mı yaptın len! hergele senii!
+ yok be ayşe, plotonik sevgili diyelim biz ona..
- ..
+ ayşe
- o nasıl bir şey lan?
onu beklersiniz beklersiniz sonra başka birini bulup hayatınıza devam edersiniz onuda unutursunuz taa ki çalan o lanet telefonla bozulur gider herşey daha önce neredeydin diye söylenilir akıl karışırız ne yapacağınızı bilemezsiniz gerçekten kabustur.
o saatlere kadar herşey normaldir. yorucu bir gün ama huzur mevsim normallerindedir. sonra sevgili vardır. platoniktir. normal seyrinde giden bir muhabbetin peşisıra; 'ya hep ya hiç!' eseri bir görüşmeme kararı ve araya sıkışan aylar vardır. ilk başları çok zorlar. yavaş yavaş alışıyorum derken, yaşayıp gidiyorsundur. seviyorsundur hatunu; haddince. ona sağlayabileceğin ne varsa bir üstü için çabalar, debelenip durursun. fakat o seni sevecekmiş gibiyken, uzak durur. öncelikleri vardır kendince; sorumlulukları. sen ona merkezinin o olduğu bir dünya sunmak istersin; o ise başka düşlerdedir. uzak durmaya karar verirsin. belirsizlik tak etmiştir artık canına. aramaz, sormaz; ama sürekli takiptesindir. hasta mı, sağlığı huzru yerinde mi, bir ihtiyacı var mı diye kemirir fikrin bilincini. kendini işine verir; en yakınlarınla bile görüşmekten uzaklaşırsın. insanlar seni boğuyordur yalnızca. derken can parçam dediğin bir dostun gider konuşur onunla senden habersiz. dağıttı bu der; haber alamıyorum, sen biliyor musun ne yapıyor? der. senden bihaber olan sevgili arar seni aylar sonra; açamazsın. kendini toparlayıp döndüğünde tutuklu kalırsın dilince. saçmalarsın. seni merak ettiğini, sesini duymak için aradığını söyler; şaşırırsın. ama bilirsin olayın rengini. ve peşisıra dökülür tümceleri sevgilinin:
-seni merak ettim; iyi olup olmadığını öğrenmek istedim. benim yüzümden üzüldüğünü bilmek beni üzüyor. benim yüzümden kaçıyorsun herkesten, herşeyden. kapadın kendini bir çıkmaza. bu beni üzüyor, iyi değilim.
- yaşanılacaklar sorulmuyor bize. ne yaşanacaksa yaşanıyor ve geçip gidiyor. iyiyim ben; üzme sen kendini (bok iyisin salak! erkekliğe bok sürmemek için zor tutuyorsun kendini. bıraksalar boğazında dev bir taş ocağı paramparçadır damlalarıyla yüreğin)
- peki, bunun için aramıştım beni. kendine çok iyi bak olur mu?
- tamam, sen de öyle
- bu aramama başka bir anlam yükleme olur mu? (sus! lanet olsun ki biliyorum ben bilmem gerekeni)
- ...
- görüşmek üzere o zaman diyeceğim; ama görüşeceğimizi sanmıyorum. bu yüzden hoşça kal diyorum ben sana (kilit)
- sen de hoşça kal
