önce alttan alttan sıcak basar. sonra kalp öyle bir atar ki, noluyo lan bu kadar heyecan ne, dersiniz. ardından duruma göre hemen kabul edilir, ya da sonra eklenmek üzere hiçbirşey yapmadan öylece bırakılır. güzel bir duygudur. ama bir yandan da acaba öğrendi mi kuşkusu doğurur.
dün itibariyle yaşadığım olaydır. bütün bir yıl tanışılmayan, konuşulmayan sadece uzaktan sevilen bir insanın eklemesi bünyede şaşkınlıkla beraber tedirginlik yaratır.
platoniklik sosyofobik bir durumdur. Yaş gruplarının ergen ve hafif ergen üstülerinde sıkça görülmektedir, durumun facebook a taşınması daha da büyük bir sorundur.
ilk eklediğinde mesaj atıp 'selam ben ...' dedirten, tanımazsa dertten öldürmeyip süründüren, çevrimiçi görünce klavyeye parmakları bir uzatıp bir çektiren, o görsün diye profile en güzel fotoğrafları koyup etiketli fotoğraflarda kötü çıktığı resimleri sildiren, insanı bosu bosuna telaşlandıran durumdur. boş iştir. genelde sonuç vermez.
kabul etmeden önce bütün hoşuna gitmicek fotolar, yorumlar bilimum duvar yazıları silinir.kabul ettikten sonra yapılacaklar malum önce bütün fotoğraflarını ezberlemek sonra msj atsın die beklemek yada beklememek.eklemesinin vermiş olduğu mutlulukla iice bunaltılır artık..
