mağaradakiler.
gölgeyi yaşayıp, mutlağı aramak.
sırtını gerçek dünyaya dönerek, mağarasında gölgeleri yaşayan bir insan düşünün.
gerçek dünyadan bir insan gelip, ona dışarıdaki dünyanın gerçek olduğunu söylese vereceği tepki ne olurdu?
tabii ki gölgelerini o kadar benimsemiş olurdu ki gerçeğin kendi gerçeği olduğunu düşünerek mutlak gerçeği reddeder ve mağarasından dışarıya çıkmayı reddederdi.
platonik aşk, mağarada kalmaktır. cehennemini cennete değişememektir.
kendi gerçeğinde kıvranmanın hazzıdır.
not: aşk ile tan arasındaki a sabah sarhoşluğu ile eklenmiştir. moderatöre rica olunur.
