lise zamanları, ( 23 sene öncesi) okul çıkışında her akşam evine kadar yürüyerek onu bırakırdım bahçelievler'den şirinevler'e kadar iner sonra tekrar bahçelievlere'e dönerdim, benim evim okulun arka sokağındaydı...1 kere bile sormadı "neden" diye... ne salakmışım...içimdekileri söylesem belki de sevgili olurduk aynı yolu elini tutarak yürüyebilirdim...
platonik aşk uğruna göze alınacak o kadar çok şey var ki. En önemlisi de hem kendi gözünde, hem aşık olduğun kişinin gözünde küçücük kalmak. Hic de gerek yokken. Ne zaman bu duruma yakalansam hep aynı şey yankılanır içimde. Al beni, yok et hadi, razıyım sonuma.
