toplumu yaratan şey iş bölümüdür. ayakkabıcı çiftçiye, çiftçi ayakkabıcıya muhtaçtır.
toplumda uzmanlaşma gereklidir. kendi aralarında uzmanlaşmalıdırlar. ayakkabıcılar kendi dalında, çiftçiler kendi dalında uzmanlaşmalıdırlar. buna göre halk üçe ayrılır:
- besleyiciler (üreticiler) sınıfı: toplumun ekonomik kesimini oluştururlar. işçiler zanaatçılar ve çiftçiler olup, bunların kafası değil bedeni işler. yöneticileri beslemelidirler.
- koruyucular sınıfı: doğuştan yürekli, güçlü ve çevik olanlar bu sınıfı oluşturur. bu sınıfın çocuklarının yetiştirilmesi önemlidir. eğitim şarttır. genç ve körpe iken insan istenilen kalıba sokulabilir. koruyucular için komünal yaşamı şart koyar.
askeri gücü olan koruyucuların, bu güce dayanarak kendi vatandaşlarına haksızlık yapılmasını önlemek içindir. besleyiciler için tanıdığı özel mülkiyet hakkını koruyuculara tanımaz.
- filozof-yöneticiler sınıfı: koruyucu sınıf içinden felsefeye eğilimli kişiler seçilirler ve 30 yaşına kadar eğitilirler. aşabilenlere 50 yaşına kadar diyalektik bilgi ve felsefe eğitimi verilir. bunu da aşanlar yönetici olacaklardır. halk yararına, halk için düşünürler.
yalnız halk lehine mitoslardan yaralanarak yalan söyleyebilirler. bu yöneticiler aynı zamanda tanrısal varlıklardır.
1-bilgelik: yöneticilerin erdemidir.
2-yiğitlik: koruyucuların erdemidir.
3-ölçülülük: hem koruyucuların hem yöneticilerin erdemidir.
4-adalet: tüm sınıfların ortak erdemidir.
