Quentin Tarantino ve Robert Rodriguez'in muhteşem şovu. izleyenin şiddete yabancılaştığı, en korkunç sahnede ağlatarak güldüren bir film. Filmin detayları ve diyalogların mizahi duruşu insanı hayrete düşürüyor. El Wray'i izlerken Cüneyt Arkın'ı anımsadım, Türk sinemasına da saygılarımızı iletelim bu vesile ile *
mide bulandıran zaman ısrafı bir film. izlediğim 20 dakika içinde patlayan irinler; kopan testisler, kollar, bacaklar; lapa lapa olmuş yüzler , beyinler gördüm. midesi olan izlesin.
filmin iki afişinde de cherry'nin makineli tüfeği sol ayak yerine duruyor olması ve filmde bunun tam tersininin olması* sahiden de zekice bir oyun.
tarantino'nun pulp fiction'daki soygun sahnesinde de aynı şey var. pumpkin filmin başında garsondan* kahve isterken fincanı sol eliyle kaldırıyor, sonda ise sağ eliyle. honey bunny başta silahı tek iliyle tutarken, filmin sonunda iki eliyle birden tutuyor.
red apple sigarası da girdiğine göre "bu filmde sadece rodriguez'in" demek çok mantıksız.
ortak giriştikleri bu projede çıkan iki muhteşem film de ikisine mâlolmalı. zaten senaryolar tek tek değil beraber yazılmış.
ülkemizde yayınlananın aksine grindhouse tek bir film ve tarantino'nun belki de bu muhteşem aksiyonu kendi çekmediği için ve asla bir tarantino filmi olarak görülmeyeceğini düşündüğü için komplekse kapılıp, filme bariz ikonlarını da serpiştirmeyi ihmal etmemiş. planet terror bir tarantino, death proof da bir rodriguez filmidir, denmesi gereken bu.
grindhouse projesinin birinci ve asıl bölümü planet terror. aksiyonun, şiddetin, bütün o mide bulandırıcı sahnelerin belirli bir konsept dışında verildiğinde ve bir tür "doz aşımı"na maruz bırakıldığında nasıl eğlenceli hale geldiğinin nadide bir örneği. rodriguez'in birbirinden ilginç ve fantastik karakterlerle seyir zevkini artırdığı bu filmin amacına ulaştığı söylenebilir. sürekli aynı temaları ele alıp bayağılıkla işleyen, sanatsal bir değeri olmayan, estetikten yoksun ama izleyiciyi kendine çekme konusunda müthiş başarılı olan filmler hatırlanmış ve rodriguez de aynısını yaptığına göre bu filmleri izlemenin utanılacak bir şey olmadığı düşünülmüştür en azından!
bu filmi gülerek izleyen, absürd çatışma sahnelerinden keyif alıp iğrenç görüntülere midesiyle tepki vermeyen izleyici kitlesi için büyük ihtimalle devam edecek grindhouse serisi ve belki kült filmler çıkacak içlerinden. her ne kadar death proof fazlasıyla tarantino üslubu yansıtsa ve amaçtan kopuk olarak görülse de rodriguez bu işi sürükleyecek gibi.
fevkalade bir film olmuş efendim. sevgili tarantino ve rodriguez iki filmi de mükemmel yazmışlar ve ayrı ayrı yönetimleri de harika zaten. death proof'da tarantinonun bulunduğu sahneleri de rodriguez çekmiştir sanırım, malum pulp fiction'da öyleydi. türkiye'de iki film ayrı ayrı yayınlandı; bu kötü, evet ara geçiş de yok; bu daha kötü ama ikisinin de uzun versiyonunu izlemiş olduk; bu iyi işte *.
günümüzde geçse de buram buram oldies kokuyor. sadece efect'ler değil bunu sağlayan.
ölçülü abartılar, bol şiddet, baştan sona aksiyon.
kayıp sahne olayı da harika. ve filmin sonu en garip yanı. resident evil'ın film serisi belki bu filme önayak olmuştur ama yeni çıkacak olan 3. film adeta planet terror'un sonundan başlıyor gibi... yıkım olmuş, şehirler çöle dönüşmüş falan. ilginç.
grindhouse da bir seri haline gelecek ve rodriguez'in düşünüp açıkladığı iki film var. sanırım biri planet terror'ün devamı niteliği taşıyor ve filmdeki ikizlri içeriyor.
filmin sonunda gelinen aşamayı gördükten sonra bu duruma gelene kadarki zaman dilimini konu alması fikrine sıcak bakmaya başladım. dadaist bir bakış açısıyla ve yine tarantino ve rodriguez'in olayı değil durumu sergileyiş özelliği ile yıkımı anlatması muhteşem olurdu *.
süper ya süper, uzun zamandır böyle film izlemedim ben ya. el wray'ın motor sahnesi ayrı bir olaydı *, kendisi zaten maşallah bir oyuncu olmuş artık freddy rodriguez, bütün oyuncular çok iyi. yalnız tarantinocum azcık kilo almış sanki *. kısaca robert rodriguez döktürmüş, sinefillerin kaçırmaması gereken bir film olmuş.
grindhouse filmlerine gönderme yapılan ancak nedense "hadi len adamın testisleri akıyo böyle film mi olur" denecek kadar seyirci tarafından düşürülen filmdir. gönderme yerine mükemmel ulaşsa da, rodriguez yine işini muhteşem yapsa da salondan ayrılırken insanların tepkileri yüzünden beni biraz sinirlendiren film. hiç değilse kitlesine kendisini sevdirmiş film. freddy rodríguez i bu filmde izlemek apayrı bir zevkti, o ve bruce willis arasındaki konuşma filmin amerikan sinemasıyla en çok dalga geçtiği bölüm olmuş, ayrıca motorlu(!) sahne de bir harikaydı.
--spoiler--
filmin ortasında bir real missing yazısı görmekse en iyisiydi.
--spoiler--
son olarak grind house konseptinden ayrı tutularak üç ara geçiş bölümünü bize izlettirmeyen dağıtıcı firmaya öpücüklerimi yolluyorum.
dikkat: http://imdb.com/title/tt0462322/
mide bulandıran bir filmdir. izlerken organlarımın vücudumdan çıktığını hissettim.
amacına gayet güzel ulaşmıştır. her çekilen sahnede ne hissettirilmek isteniyorsa aynen hissetirmiştir.
--spoiler--
filmin başında toshack koparma sahnesinde toshacklarım içeri kaçtı sanki..
--spoiler--
karamizah'ın en güzel örneklerinden biri olan film.
filmin baştan sona karamizah olmadığını anlayamayan bünyeler için, a ne saçma adamı yiyor, olur mu öyle şey diyenler için, maskeli beşler'i tavsiye eder, bir daha da sadece ismine bakıp filme gitmekten vazgeçmelerini dilerim. türkçe'ye dehşet gezegeni olarak çevrilmiş film. ayrıca tarantino da filmin bir bölümünde boy göstermiştir.
son ayrıca; lost'tan sayyid ve bruce wills de filmde yer almaktadır. tekrar hatırlatayım ben, karamizah bu karamizah.
robert rodriguez ve quentin tarantino'nun birlikte yazıp yönettiği ve iki bölümden olusan grind house adlı filmin ilk bölümü. bu bölümü robert rodriguez yazıp yönetmiştir. aynı şekilde tarantino'nun yazıp yönettiği ikinci bölüm için ;
(bkz: death proof).
