karamizah'ın en güzel örneklerinden biri olan film.
filmin baştan sona karamizah olmadığını anlayamayan bünyeler için, a ne saçma adamı yiyor, olur mu öyle şey diyenler için, maskeli beşler'i tavsiye eder, bir daha da sadece ismine bakıp filme gitmekten vazgeçmelerini dilerim. türkçe'ye dehşet gezegeni olarak çevrilmiş film. ayrıca tarantino da filmin bir bölümünde boy göstermiştir.
son ayrıca; lost'tan sayyid ve bruce wills de filmde yer almaktadır. tekrar hatırlatayım ben, karamizah bu karamizah.
fevkalade bir film olmuş efendim. sevgili tarantino ve rodriguez iki filmi de mükemmel yazmışlar ve ayrı ayrı yönetimleri de harika zaten. death proof'da tarantinonun bulunduğu sahneleri de rodriguez çekmiştir sanırım, malum pulp fiction'da öyleydi. türkiye'de iki film ayrı ayrı yayınlandı; bu kötü, evet ara geçiş de yok; bu daha kötü ama ikisinin de uzun versiyonunu izlemiş olduk; bu iyi işte *.
günümüzde geçse de buram buram oldies kokuyor. sadece efect'ler değil bunu sağlayan.
ölçülü abartılar, bol şiddet, baştan sona aksiyon.
kayıp sahne olayı da harika. ve filmin sonu en garip yanı. resident evil'ın film serisi belki bu filme önayak olmuştur ama yeni çıkacak olan 3. film adeta planet terror'un sonundan başlıyor gibi... yıkım olmuş, şehirler çöle dönüşmüş falan. ilginç.
grindhouse da bir seri haline gelecek ve rodriguez'in düşünüp açıkladığı iki film var. sanırım biri planet terror'ün devamı niteliği taşıyor ve filmdeki ikizlri içeriyor.
filmin sonunda gelinen aşamayı gördükten sonra bu duruma gelene kadarki zaman dilimini konu alması fikrine sıcak bakmaya başladım. dadaist bir bakış açısıyla ve yine tarantino ve rodriguez'in olayı değil durumu sergileyiş özelliği ile yıkımı anlatması muhteşem olurdu *.
Quentin Tarantino ve Robert Rodriguez'in muhteşem şovu. izleyenin şiddete yabancılaştığı, en korkunç sahnede ağlatarak güldüren bir film. Filmin detayları ve diyalogların mizahi duruşu insanı hayrete düşürüyor. El Wray'i izlerken Cüneyt Arkın'ı anımsadım, Türk sinemasına da saygılarımızı iletelim bu vesile ile *
mide bulandıran bir filmdir. izlerken organlarımın vücudumdan çıktığını hissettim.
amacına gayet güzel ulaşmıştır. her çekilen sahnede ne hissettirilmek isteniyorsa aynen hissetirmiştir.
--spoiler--
filmin başında toshack koparma sahnesinde toshacklarım içeri kaçtı sanki..
--spoiler--
grindhouse filmlerine gönderme yapılan ancak nedense "hadi len adamın testisleri akıyo böyle film mi olur" denecek kadar seyirci tarafından düşürülen filmdir. gönderme yerine mükemmel ulaşsa da, rodriguez yine işini muhteşem yapsa da salondan ayrılırken insanların tepkileri yüzünden beni biraz sinirlendiren film. hiç değilse kitlesine kendisini sevdirmiş film. freddy rodríguez i bu filmde izlemek apayrı bir zevkti, o ve bruce willis arasındaki konuşma filmin amerikan sinemasıyla en çok dalga geçtiği bölüm olmuş, ayrıca motorlu(!) sahne de bir harikaydı.
--spoiler--
filmin ortasında bir real missing yazısı görmekse en iyisiydi.
--spoiler--
son olarak grind house konseptinden ayrı tutularak üç ara geçiş bölümünü bize izlettirmeyen dağıtıcı firmaya öpücüklerimi yolluyorum.
dikkat: http://imdb.com/title/tt0462322/
grindhouse projesinin birinci ve asıl bölümü planet terror. aksiyonun, şiddetin, bütün o mide bulandırıcı sahnelerin belirli bir konsept dışında verildiğinde ve bir tür "doz aşımı"na maruz bırakıldığında nasıl eğlenceli hale geldiğinin nadide bir örneği. rodriguez'in birbirinden ilginç ve fantastik karakterlerle seyir zevkini artırdığı bu filmin amacına ulaştığı söylenebilir. sürekli aynı temaları ele alıp bayağılıkla işleyen, sanatsal bir değeri olmayan, estetikten yoksun ama izleyiciyi kendine çekme konusunda müthiş başarılı olan filmler hatırlanmış ve rodriguez de aynısını yaptığına göre bu filmleri izlemenin utanılacak bir şey olmadığı düşünülmüştür en azından!
bu filmi gülerek izleyen, absürd çatışma sahnelerinden keyif alıp iğrenç görüntülere midesiyle tepki vermeyen izleyici kitlesi için büyük ihtimalle devam edecek grindhouse serisi ve belki kült filmler çıkacak içlerinden. her ne kadar death proof fazlasıyla tarantino üslubu yansıtsa ve amaçtan kopuk olarak görülse de rodriguez bu işi sürükleyecek gibi.
Robert Rodriguez o tuhaf sinema dilini filme yansıtmış olmasıyla birlikte filmde, o zamanların vasat zombi filmlerinde göremeyeceğiniz türde bir melankoli var. Zaten filmin en tuhaf yanıda bu. Film boyunca yüzlerce kişi parçalanıp öldürülürken yeri geldiğinde tek bir kişinin ölümüne üzülebiliyorsunuz.
Ayrıca diyaloglarda çok iyi. Filmin kendine ait espirileri var. Senaryosunun omurgası ise tek bir cümleyle özetlenebilir haldeyken (iğrenç varlıkların bir kasabaya saldırısı), Rodriguez hoş ayrıntılarla filmi süslemeyi becerebilmiş. Hepsinden önemlisi filmde sıkılmıyorsunuz ve eğer bu tür filmleri mideniz kaldırabiliyorsa yeterince eğleniyorsunuzda. Yani, söyler misiz, kaç filmde bir bacağı taramalı tüfek olan bir kadın kahraman gördük ki! Bence sırf bunun için bile görmeye değer.
Kadın kahraman diyorum ama sevgilisinide hiç yabana atmamak gerek. Yani filmde El Wray'ı canlandıran Freddy Rodriguez! Filmde inanılmaz bir karizması var. Zaten Cherry'nin (Rose McGowan) kendine güveninin gelmesini sağlayıp içindeki kahramanı ortaya çıkartanda o. Filme aynı zamanda bir kadının içindeki kahramanı keşfetme öyküsü olarakta bakabiliriz. Tabi bu ikiliden söz etmişken kopuk makara espirisinede değinmek istiyorum. Bence gayet hoş bir espiri.
Filmde şiddetin her türlüsü var! Yaratıkları yok etmek için helikopterin pervanesini bile kullanıyorlar! Film bazen ciddi anlamda aşırı şiddet içeren konsol oyunlarını andırıyor! Ne kadar yaratık öldürürsen o kadar iyi!
iğrençlik derseniz ise onun binbir türlüsü var filmde. Bence filmin iğrençlik seviyesine 10 üzerinden bir not vermek gerekirse rahatlıkla 10 verebiliriz. Sam Raimi'nin Evil Dead'inden beri bu kadar iğrenç bir film görmemiştim. 70'li yılların ikinci sınıf korku filmlerini pek izlemediğim için daha iğrenç filmler var mıdır diye soracak olursanız? Vardır elbette, bilemem.
robert rodriguez ve quentin tarantino'nun birlikte yazıp yönettiği ve iki bölümden olusan grind house adlı filmin ilk bölümü. bu bölümü robert rodriguez yazıp yönetmiştir. aynı şekilde tarantino'nun yazıp yönettiği ikinci bölüm için ;
(bkz: death proof).
