insanın şu hayatta dünyevi anlamda en büyük varlığı zamandır. çünkü satın alınamaz bir mefhumdur. bu mefhumu dikkatli şekilde kullanmayan ve hayır yolunda harcamayan her insan ahmaktir. her şeyin telafisi zamanla olur lakin zamanın telafisi olmaz. anı yaşamak gibi salak saçma ifadelere kapılmayın, hayatınızın kıymetini bilin.
Olmak istediğim insan tipidir. Sıralı bir şekilde uyandığımdan yatacağım an'a kadar ne yapmam gerektiğini düşünüp sıralıyorum. Bazen sıkıcı olabiliyor lakin tüm işleri bitirdikten sonraki gelen rahatlık hiçbirşey de yoktur.
anı yaşamak üzerine bir başyapıt olan borges şiiri:
Eger,yenıden başlayabilseydim yaşamaya,
ikincisinde daha çok hata yapardım.
Kusursuz olmaya çalışmaz,sırtüstü yatardım.
Neşeli olurdum, ilkinde olmadıgım kadar,
Çok az şeyi
Ciddiyetle yapardım.
Temizlik sorun bile olmazdı asla.
Daha çok riske girerdim.
Seyahat ederdim daha fazla.
Daha çok güneş doguşu izler,
Daha çok dağa tırmanır,daha çok nehirde yüzerdim.
Görmedigim bir çok yere giderdim.
Dondurma yerdim doyasıya ve daha az bezelye.
Gerçek sorunlarım olurdu hayali olanların yerine.
Yaşamın her anını gerçek ve verimli kılan insanlardandım.
Yeniden başlayabilseydim eger,yalnız mutlu anlarım olurdu.
Farkında mısınız bilmem. yaşam budur zaten.
Anlar,sadece anlar.Siz de anı yaşayın.
Hiçbir yere yanında su,şemsiye ve paraşüt almadan,
Gitmeyen insanlardandım ben.
Yeniden başlayabilseydim eger,hiçbir şey taşımazdım.
Eger yeniden başlayabilseydim,
ilkbaharda pabuçlarımı fırlatır atardım.
Ve sonbahar bitene kadar yürürdüm çıplak ayaklarla.
Bilinmeyen yollar keşfeder,güneşin tadına varır,
Çocuklarla oynardım,bir şansım olsaydı eger.
Ama işte 85'indeyim ve biliyorumn...
ÖLÜYORUM....
