her şey güllük gülistanlık devam ediyormuş gibi hayata devam eden ülkemde pkk tarafından elde edilmeye çalışılan durum.
haberlerde küçük bir çocuk izliyorum geçenlerde.üzerinde önlük okuldan kaçmış yol kenarında bekliyor.
soruyor muhabir:neden okulda değilsin sen?
çocuk: kaçtım abi okuldan.
muhabir: öğretmene ne dedin?
çocuk: doktura gidicem dedim abi, o da izin verdi.
muhabir: ne yapmaya geldin şimdi sen buraya?
çocuk: erdoğan'ın askerleri geçecek abi. gerilla bizi koruyor erdoğanın askerleri bizi koruyan gerillayı vuruyor. ben de askerlere taş atacaam.
olayın kopuş noktası burasıdır. bu çocuk taş çatlasın 9 yaşında. yıkanmış bir beyin, başkalarının öğretileri ile devam edecek bir hayat, e sonunda dağa çıkacak bu çocuk.
biz bilmeyeceğiz çıkıp çıkmadıgını ama çıkacak. dağa çıktı diye ailesinin gurur kaynağı olacak belkide kim bilir. ailesini koruyacak erdoğanın askerlerinden*
1 hafta sonra (facebook kullanıyordum o zamanlar) facebookta kürt isimli bir çocuk şunu yazmış aynen duvarına
'oh beaaaa sonunda siirtten ses geldi'. neyden bahsediyor biliyor musunuz? siirtte görev başında şehit edilen polisten bahsediyor. zevk alıyor ölümünden. sıçsınlar ağzına it.
işte böyle bir düşmanlık. 'iki taraftan da kimse ölmesin, insanlık ölüyor yeter' diyenleri de gördüm takdir ettim. hak verdim bir nebze.
'terörist ölsün lan artık, görelim leşlerini' diyecek, 'leş kafatası ile futbol maçı yapmak isteyecek' duruma siz getirdiniz bizleri.
yoksa bizler düne kadar 'bu sorun halledilsin artık' diyenlerdik.
yazıklar olsun sizin gibi beyni yıkananlara, sizin gibi cahillere, türkle kürdü düşman etmek isteyene.
he bir de bir çok kürdün mesajı var size; 'pkk sen bizi temsil etmiyorsun allah belasını versin seni besleyenlerin'.
